Στις 27 Μαρτίου 2017, έγραψα ένα άρθρο με τίτλο «Ο Αναγκαίος Θάνατος της Γερμανικής Ηγεμονίας» (1). Ισχυρίστηκα ότι η ενοποίηση της Γερμανίας διέλυσε την ισορροπία δυνάμεων, με αποτέλεσμα η απόκτηση περιφερειακής ηγεμονίας στην Ευρώπη να αποτραπεί δύο φορές από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Έγραψα επίσης, ότι η Γερμανία δεν έχει δυνατή πολιτιστική ταυτότητα, με αποτέλεσμα η πολιτική της να είναι άτσαλη. Τόνισα πως ο Γερμανικός Στρατός είναι υπερβολικά αδύναμος και ότι το Γερμανικό ΑΕΠ δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτό των ΗΠΑ, διότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν πενταπλάσιο.
«Η Γερμανία δεν μπορεί να κρατήσει την αρχηγία της στην ΕΕ διότι ούτε μπορεί να επιβληθεί μέσω της βίας και σίγουρα, ούτε μέσω της διπλωματίας. Προσπαθεί μέσω της οικονομίας: για πόσο ακόμα όμως θα μπορεί;»
Μετά, στις 8 Μαρτίου 2020, έκανα άλλη μια ανάρτηση με τίτλο «Το Γερμανικό Ζήτημα» (2). Έγραψα ότι είναι προς το συμφέρον των Γερμανών, να μην προκαλέσουν για τρίτη φορά τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ισχυρίστηκα ότι η Γερμανία είναι υπεύθυνη για το βαρβαρικό Volkerwanderung. Έγραψα ότι ο Ντόναλντ Τραμπ ήταν ο πρώτος Πρόεδρος που έθεσε το γερμανικό ζήτημα δυναμικά στο τραπέζι. «Οι Γερμανοί είναι κακοί, πολύ κακοί», είχε δηλώσει. Τόνισα ότι ο Εμπορικός Πόλεμος του Τραμπ στοχεύει δυναμικά τη Γερμανία – μια μάχη στην οποία οι Γερμανοί δεν πρόκειται να νικήσουν.
Επίσης, είπα ότι το μεγάλο πρόβλημα της Ευρώπης είναι η μη εφαρμογή του σχεδίου Morgenthau: ο επίσημος διαμελισμός της Γερμανίας και η μετατροπή της σε αγροτική οικονομία χωρίς βιομηχανική παραγωγή.
Τόνισα την πρόνοια της Θάτσερ κατά της γερμανικής ενοποιήσεως και έδωσα έμφαση στο γεγονός, πως, η Γερμανία είναι ενεργός καταστροφέας άλλων κρατών. Φυσικά, ανέφερα ότι η Μέρκελ είναι η απόλυτη καταστροφή για τη Γερμανία, την Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο.
Πάνω από όλα, είπα ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες διατήρησαν τη Γερμανία και την Ευρώπη ως αντίβαρο κατά της ΕΣΣΔ. Όμως, μετά την πτώση της δεν έχουν λόγο να διατηρούν τον ορό του ασθενή. Αυτά και άλλα πολλά αναλύθηκαν τότε και επιβεβαιώθηκαν αναμφισβήτητα πρόσφατα. Οπότε δεν θα αναφερθεί το παρελθόν.
Η Γερμανία, μια χώρα χωρίς στρατιωτική δύναμη ή πυρηνικά όπλα, ήλπιζε ότι με την αλλαγή στην Προεδρία, οι σχέσεις της με τις Ηνωμένες Πολιτείες θα βελτιώνονταν.
Σύμφωνα με τον Mearsheimer, η εξωτερική πολιτική του Μπάιντεν είναι σχεδόν ολόιδια με του Τραμπ (3). Στο μοναδικό ζήτημα που η προσέγγιση είναι διαφορετική, είναι η Ρωσία.
Το AUKUS του Μπάιντεν είναι η προέκταση του Τραμβικού εμπορικού πολέμου. Η περαιτέρω συνεργασία των χωρών που συνορεύουν με την Κίνα – Ιαπωνία, Νότια Κορέα, Βιετνάμ κ.α. – συνεχίζεται κανονικά. Ο Τραμπ εμπνεύστηκε τη λαμπρή ιδέα δημιουργίας ενός Ανατολικού ΝΑΤΟ.
Όσον αφορά όμως το γερμανικό ζήτημα η επίθεση είναι τώρα πολύ πιο δυναμική.
Καταρχάς, όπως τονίζει ο Γ.Φίλης, ο αγωγός Nord Stream 2, ακυρώθηκε δια στόματος Μπάιντεν (4).
Ούτε καν ζήτησε από τον Σουλτς να σκεφτεί να ακυρώσει τον αγωγό: του έδωσε εντολή σαν να απευθύνεται σε έναν μαύρο ή ινδιάνο δούλο ενός Αμερικάνου cowboy.
Ο Μπάιντεν, επίσης, ανακοίνωσε ότι στέλνει στην Ευρώπη δεκάδες χιλιάδες Αμερικανούς στρατιώτες. Τόνισε μάλιστα ότι αρκετοί από αυτούς θα πάνε στη Γερμανία. Ούτε για αυτό ρώτησε τους Γερμανούς, διότι τους συμπεριφέρεται σαν μια αδύναμη αποικία των Ηνωμένων Πολιτειών.
Είναι πάρα πολύ σημαντικό να τονιστούν αυτά τα δύο γεγονότα, διότι δείχνει πόσο οι Αμερικάνοι απεχθάνονται τους Γερμανούς.
Γιατί όμως οι Ηνωμένες Πολιτείες συμπεριφέρονται τόσο άσχημα προς τους Γερμανούς; Γιατί τους διαλύουν την οικονομία, την βιομηχανική παραγωγή και την οικονομική αυτοκρατορία τους;
Υπάρχουν τέσσερεις λόγοι.
Α) Όπως τονίζει ο Mearsheimer (2014, 2019), ο αντικειμενικός σκοπός των ΗΠΑ είναι να μην επιτρέψουν την ύπαρξη άλλου περιφερειακού ηγεμόνα. Αυτή η απαγόρευση ισχύει για όλο τον πλανήτη. Για τρίτη φορά, η Γερμανία προσπάθησε να αποκτήσει περιφερειακή ηγεμονία στην Ευρώπη. Τώρα όμως, το έκανε μέσω του οικονομικού ιμπεριαλισμού, του νομικισμού και του νομισματικού ελέγχου. Όμως το νόμισμα δεν έχει τη δύναμη του όπλου. Δεν μπορεί να συγκριθεί η δύναμη της Βόρειας Κορέας με της Γερμανίας, διότι η Γερμανία ούτε στρατό έχει, ούτε πυρηνικά.
Β) Οι αναλυτές μιλούν για την post-brexit Britannia. Αποτελείται από τις Ηνωμένες Πολιτείες, το Ηνωμένο Βασίλειο, τον Καναδά, την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία. Η ομάδα αυτή έχει τρεις στόχους. Πρώτον, να αφανίσουν την Κίνα. Ήδη ο πρώην Αμερικάνος αρχιναύαρχος του ΝΑΤΟ, Σταυρίδης, έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο «2034». Το βιβλίο περιγράφει μυθιστορηματικά, πως θα είναι το πυρηνικό ολοκαύτωμα με την Κίνα.
Δεύτερον, θέλουν να αποτρέψουν τη Ρωσία να εκμεταλλευτεί τους πόρους του Αρκτικού που δικαιούται.
Τρίτον, στοχεύουν να διαλύσουν την ΕΕ και τη Γερμανία. Αυτό μπορεί να υλοποιηθεί μόνο με ένα ισχυρό Ηνωμένο Βασίλειο και μια αδύναμη Γερμανία. Από τους τρεις βασικούς στόχους της post-brexit Britannia, φαίνεται ότι ολοκληρώθηκε ο τρίτος.
Γ) Οι Ηνωμένες Πολιτείες ενδιαφέρονται να διατηρήσουν την παντοδυναμία του δολαρίου, νόμισμα που δεσμεύει τους πάντες για την αγορά πετρελαίου και άλλων αγοραπωλήσεων.
Όποιος τόλμησε να τα βάλει με το δολάριο, όπως ο Σαντάμ Χουσεϊν που έκανε εξαγωγές πετρελαίου σε Ευρώ, αλλά και ο Καντάφι που ήθελε να κάνει δικό του νόμισμα, αφανίστηκε και καταστράφηκε η χώρα του. Μάλιστα στον τελευταίο, του τρύπησαν τον πρωκτό με ξίφος (Mearsheimer, 2014, 2019).
Ήδη, ο Γερμανός Καγκελάριος είπε πως θα «συζητήσει» την χρήση του Ρωσικού νομίσματος αντί του δολαρίου και μάλιστα γίνονται διαπραγματεύσεις. Μήπως έχει κάποια διαταραχή και αποσυνδέεται από το περιβάλλον; Επειδή αυτό οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν πρόκειται να το ανεχθούν, ή θα τον σκοτώσουν (δηλητηριάζοντας τον κ.α.), ή θα τον ρίξουν, ή έστω, θα τον διατηρήσουν στη θέση του αφού τον φέρουν σε τραγική θέση. Μπορούν να οργανώσουν τρομερές διαδηλώσεις όπως έκαναν στην Ελλάδα κατά του Κώστα Καραμανλή με το θάνατο του Γρηγορόπουλου.
Ούτως ή άλλως, το πιθανότερο σενάριο είναι οι Ρώσοι να σταματήσουν την παροχή ενέργειας στην Ευρώπη σε λίγες ημέρες. Αν γίνει, τότε η αποσταθεροποίηση θα είναι δεδομένη.
Δ) Η ιστορική έχθρα ΗΠΑ-Γερμανίας διαμορφώνει το πλαίσιο. Απλώς, αντί για το Ηνωμένο Βασίλειο ως πρωταγωνιστή, τώρα είναι οι ΗΠΑ κατά της Γερμανίας.
Ναρκισσιστική Διαταραχή;
Είναι πασίγνωστο και αποδεδειγμένο, πως οι Ηνωμένες Πολιτείες παρακολουθούσαν το κινητό τηλέφωνο της Μέρκελ από το 2002 (5).
Γνώριζαν αναλυτικά κάθε συνομιλία της και είχαν πρόσβαση στις απόρρητες συζητήσεις της. Οι Αμερικάνοι γνώριζαν πολύ καλά τις προθέσεις της Μέρκελ: περαιτέρω σύσφιξη των σχέσεων με τη Ρωσία σε επίπεδο ενεργειακού προτεκτοράτου που αγγίζει το 70% της συνολικής ενέργειας, η μη πληρωμή ολόκληρου του 2% του ΑΕΠ της για το ΝΑΤΟ, η δημιουργία μιας οικονομικής αυτοκρατορίας, η περαιτέρω επέκταση της ΕΕ και η δημιουργία του ευρωστρατού.
Με λίγα λόγια, η Μέρκελ προσπάθησε να αποκτήσει περιφερειακή ηγεμονία στην Ευρώπη. Ίσως η Μέρκελ να ήταν καλή επιστήμονας μιας και το διδακτορικό της αφορά την κβαντική χημεία. Στο χώρο όμως της πολιτικής, είναι σίγουρα σε επίπεδο παιδικού σταθμού.
Για κάποιον πραγματικά μαγικό λόγο, η Μέρκελ φαντάστηκε πως οι Ηνωμένες Πολιτείες θα επέτρεπαν τη Γερμανία να αποκτήσει περιφερειακή ηγεμονία. Σαν να μην είχαν γίνει οι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι, η καταστροφή της Ιαπωνικής Αυτοκρατορίας και ο Ψυχρός Πόλεμος.
Έτσι, στο επιστημονικό μυαλό της Μέρκελ, οι Ηνωμένες Πολιτείες, όχι μόνο θα δεχόντουσαν δεύτερο περιφερειακό ηγεμόνα, αλλά ταυτοχρόνως θα τον προστάτευαν μέσω του ΝΑΤΟ από τη Ρωσία, χώρα η οποία θα αποτελούσε την πηγή της ενέργειας της. Την ίδια στιγμή, όλη η Ευρώπη θα δέχεται την καταστροφή της από το λαθρομεταναστευτικό ζήτημα που δημιούργησε αποκλειστικά η Γερμανία.
Η αιτία που η Μέρκελ πίστευε π ρ α γ μ α τ ι κ ά ότι αυτό το σχέδιο θα υλοποιηθεί, ίσως οφείλεται σε δύο βασικούς λόγους.
Πρώτον, φαίνεται πως υπάρχει κάποια σοβαρή διαταραχή προσωπικότητας. Είναι αδύνατον να γνωρίζει κανείς από τι πάσχει η Μέρκελ, διότι δεν μπορεί να την εξετάσει όπως πρέπει. Πάντως, μια τέτοια φαντασία, φέρνει χαρακτηριστικά της ναρκισσιστικής διαταραχής προσωπικότητας. Συνοπτικά, η ναρκισσιστική διαταραχή προσωπικότητας χαρακτηρίζεται από:
Έντονη εξιδανίκευση του εαυτού.
Υπερβολική υποτίμηση των άλλων.
Μη ρεαλιστικές φαντασιώσεις και απαιτήσεις.
Αίσθηση μεγαλείου.
Απόλυτη πεποίθηση επιτυχίας.
Ανικανότητα να προσεγγίσουν αντικειμενικά τις αντιδράσεις των άλλων.
Έντονος φόβος για την αυτοεκτίμηση τους.
Ανικανότητα ως προς την κριτική που τους κάνουν άλλοι.
Τακτική επιζήτηση αναγνώρισης.
Απουσία ενσυναίσθησης (APA, 2017; Heiden & Hersen, 1999).
 |
Αυτά τα χαρακτηριστικά φαίνονται έντονα στο σχέδιο της Μέρκελ. Είναι αδύνατον ένας άνθρωπος χωρίς διαταραχή, να μη φοβάται τους Αμερικάνους, να θεωρεί πως θα επιτρέψουν Γερμανική ηγεμονία στην Ευρώπη, ενώ ταυτόχρονα υπερασπίζονται τη Γερμανία μέσω του ΝΑΤΟ, από τη Ρωσία που η Γερμανία παίρνει την ενέργεια της.
Ο δεύτερος λόγος, έχει να κάνει με το πως αναλύει τα γεγονότα, δηλαδή η γνωστική της διαδικασία. Στο προηγούμενο άρθρο αναλύθηκε αρκετά η έννοια της θεωρίας οπότε δεν θα γραφτεί τίποτα.
Βλέποντας το σχέδιο της Μέρκελ και τις αντιδράσεις της, απουσιάζει ολοκληρωτικά μια θεωρητική προσέγγιση των πολιτικών προβλημάτων. Δεν εντάσσεται σε καμία ρεαλιστική θεωρία, ούτε όμως συμπεριφέρεται με βάση τον φιλελευθερισμό (Heywood, 2017).
Το πιθανότερο είναι η Μέρκελ να σκέφτεται με όρους φυσικής και χημείας. Όταν ένας άνθρωπος έχει σπουδάσει κάτι τόσο δύσκολο για δεκαετίες, προφανώς και θα χρησιμοποιήσει την προσέγγιση αυτή. Ίσως μάλιστα – λόγω του πιθανού ναρκισσισμού -να θεωρούσε πως η προσέγγιση της θα είναι υπερβολικά ανώτερη από τους υπόλοιπους.
Τι μπορεί να ξέρει ένας ιστορικός, ένας διεθνολόγος ή ένας πολιτικός ψυχολόγος μπροστά σε έναν κάτοχο διδακτορικού με μελέτη στην κβαντική χημεία;
Αυτή η αλαζονεία φαίνεται πως βοήθησε πάρα πολύ τις Ηνωμένες Πολιτείες: άφησαν τη Γερμανία να γίνει ενεργειακό προτεκτοράτο της Ρωσίας. Έπειτα, δημιούργησαν την Κριμαϊκή κρίση με στόχο να ταράξουν τις σχέσεις Ρωσίας-Γερμανίας.
Μόλις λοιπόν φάνηκε πως η Μέρκελ δεν λαμβάνει τα μηνύματα, οι Ηνωμένες Πολιτείες θυσίασαν την Ουκρανία ώστε να καταστρέψουν την Γερμανική οικονομική παντοδυναμία στην Ευρώπη. Πουλώντας στη Γερμανία πανάκριβη αμερικανική ενέργεια και βάζοντας τους μέσα στο μαντρί του ΝΑΤΟ, οι Ηνωμένες Πολιτείες ταπείνωσαν την Μέρκελ και τους ηλίθιους ψηφοφόρους της, που νόμιζαν πως θα τους επιτραπεί η περιφερειακή ηγεμονία της Ευρώπης.
Η Μέρκελ αποδείχθηκε το μεγαλύτερο σκουπίδι της παγκόσμιας ιστορίας και η αποτυχία της θα διδάσκεται για πάντα, ως παράδειγμα προς αποφυγήν.
Η απομερκελοποίηση έχει ουσιαστικά ολοκληρωθεί.
American Psychiatric Association. (2017). Diagnostic and statistical manual of mental disorders: Dsm-5.
Heiden, L.A. & Hersen, M. (1999). Εισαγωγή στην Κλινική Ψυχολογία. 7ή Ελληνική Έκδοση. Αθήνα. Ελληνικά Γράμματα.
Heywood, A. (2017).Political Ideologies: An Introduction. London: Palgrave.
Mearsheimer, J. (2019).The Great Delusion: Liberal Dreams and International Realities. Yale: Yale University Press.
Mearsheimer, J. (2014).The Tragedy of Great Power Politics. New York: Norton
1)http://leonidaspapanikolaou.blogspot.com/2017/03/blog-post_62.html
2)http://leonidaspapanikolaou.blogspot.com/2020/03/blog-post.html
3) https://www.youtube.com/watch?v=KaTGGdsomf4
4)https://www.youtube.com/watch?v=uKzj6wKSIpo
5) https://www.voria.gr/article/oi-amerikanoi-parakolouthousan-ti-merkel-apo-to-2002
