 |
| Άρης, ο θεός του πολέμου |
Πράγματι, μια εκδοχή της Θεάς Αρμονίας, την παρουσιάζει ως κόρη του Άρη και της αδελφής του, Αφροδίτης, της θεάς του έρωτα (Graves, 2017).
Εδώ ο ποιητής, εφαρμόζει κορυφαία ψυχολογία βάθους: η αρμονία ενός λαού βασίζεται στην πολεμική του δραστηριότητα και στην αναπαραγωγή. Εάν υπάρξει παύση του πολέμου, τότε θα μειωθεί και ο έρωτας, συνεπώς, αργά ή γρήγορα, θα αρχίσει να φθίνει, όπως γίνεται στη Δύση γενικότερα.
Εδώ ο ποιητής, εφαρμόζει κορυφαία ψυχολογία βάθους: η αρμονία ενός λαού βασίζεται στην πολεμική του δραστηριότητα και στην αναπαραγωγή. Εάν υπάρξει παύση του πολέμου, τότε θα μειωθεί και ο έρωτας, συνεπώς, αργά ή γρήγορα, θα αρχίσει να φθίνει, όπως γίνεται στη Δύση γενικότερα.
Υπάρχουν διάφορες απόψεις για την ετυμολογία του ονόματος, αλλά φαίνεται πως μάλλον βγαίνει από την λέξη ‘αρά’, που σημαίνει πλήγμα.
Πατέρας του είναι φυσικά ο Δίας, μητέρα του η αδελφή του Διός, Ήρα. Υπάρχει όμως και άλλη μια, ίσως πιο ωραία εκδοχή: ο Δίας έκανε τον Άρη με την θεότητα Ενυούς, που εκπροσωπεί τον τρόμο (Hamilton, 2017).
Η ψυχολογική ουσία του Άρη, είναι τεράστια. Συμβολίζει τον πόλεμο, δηλαδή την ζωή την ίδια, το θεμέλιο του πολιτισμού. ‘Πολεμούμε για να ζούμε ειρηνικά’, πίστευε ο Αριστοτέλης. Δηλαδή η ειρήνη - αν υπάρχει κάτι τέτοιο - κερδίζεται. Και ότι κερδίζεται μπορεί να χαθεί.
Αντίθετα, ο Πλάτων (Νόμοι, Α. 626), έγραφε ότι δεν υπάρχει ειρήνη, διότι είναι ακήρυχτος πόλεμος που εκφράζεται με άλλα μέσα (οικονομία, διπλωματία κ.α.). Ο Άρης, είναι παντού.
Είναι το σύμβολο της επιθετικότητας, στοιχείο που ενστικτωδώς κάποιος σέβεται στον άνθρωπο και στα άλλα ζώα. Υπάρχει λόγος που οι Ρωμαίοι είχαν ως έμβλημα τους τον αετό, ένα τρομερό αρπακτικό που σκοτώνει με κλινική ακρίβεια, και όχι ένα πρόβατο ή έναν χοίρο - αυτά γεννιούνται για να κατασπαράζονται από τα αρπακτικά.
Φυσικά ο θεός εκφράζει και την σύγκρουση, όχι απλώς τη στρατιωτική, αλλά και οποιαδήποτε άλλη εκδήλωση της.
Ο Όμηρος (Ιλ. Ε, 830) θεωρούσε τον Άρη ως ‘κατάρα’ κατά των ανθρώπων. Η θέση είναι λανθασμένη γιατί προέρχεται μόνο από την οπτική του ποιητή. Ο Όμηρος κατέγραψε ιστορία, δεν δημιούργησε, όπως ο Οδυσσέας, ο Αχιλλέας και ο Μέγας Αλέξανδρος. Και για να δημιουργήσει κάποιος πρέπει να πολεμήσει, κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Πατέρας του είναι φυσικά ο Δίας, μητέρα του η αδελφή του Διός, Ήρα. Υπάρχει όμως και άλλη μια, ίσως πιο ωραία εκδοχή: ο Δίας έκανε τον Άρη με την θεότητα Ενυούς, που εκπροσωπεί τον τρόμο (Hamilton, 2017).
 |
| Ο Άρης και η Αφροδίτη |
Αντίθετα, ο Πλάτων (Νόμοι, Α. 626), έγραφε ότι δεν υπάρχει ειρήνη, διότι είναι ακήρυχτος πόλεμος που εκφράζεται με άλλα μέσα (οικονομία, διπλωματία κ.α.). Ο Άρης, είναι παντού.
Είναι το σύμβολο της επιθετικότητας, στοιχείο που ενστικτωδώς κάποιος σέβεται στον άνθρωπο και στα άλλα ζώα. Υπάρχει λόγος που οι Ρωμαίοι είχαν ως έμβλημα τους τον αετό, ένα τρομερό αρπακτικό που σκοτώνει με κλινική ακρίβεια, και όχι ένα πρόβατο ή έναν χοίρο - αυτά γεννιούνται για να κατασπαράζονται από τα αρπακτικά.
Φυσικά ο θεός εκφράζει και την σύγκρουση, όχι απλώς τη στρατιωτική, αλλά και οποιαδήποτε άλλη εκδήλωση της.
Ο Όμηρος (Ιλ. Ε, 830) θεωρούσε τον Άρη ως ‘κατάρα’ κατά των ανθρώπων. Η θέση είναι λανθασμένη γιατί προέρχεται μόνο από την οπτική του ποιητή. Ο Όμηρος κατέγραψε ιστορία, δεν δημιούργησε, όπως ο Οδυσσέας, ο Αχιλλέας και ο Μέγας Αλέξανδρος. Και για να δημιουργήσει κάποιος πρέπει να πολεμήσει, κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Ο θεός του πολέμου κατείχε βασικό ρόλο στην Ελληνική παιδεία. Καταρχάς, όλοι οι νέοι έπρεπε να εξασκηθούν στα όπλα (Durant, 1965). Άνθρωπος που δεν κατέχει την χρήση των όπλων, είναι μοιραίο (και αναγκαίο) να υποδουλωθεί.
Επιπλέον, τα παιδιά γυμναζόντουσαν κάθε μέρα και μάθαιναν παγκράτιο, ενώ σήμερα η Ελλάδα είναι δεύτερη στην Ευρώπη σε παιδική παχυσαρκία (1), δημιουργώντας έτσι μια γενιά μαλθακών χωρίς ενέργεια, καταδικασμένη σε μεγάλο αριθμό προβλημάτων υγείας.
Το ότι το γυμνασμένο σώμα και οι πολεμικές τέχνες διαμορφώνουν σε μεγάλο βαθμό την αυτοπεποίθηση του ατόμου, είναι αυταπόδεικτη αλήθεια.
Οι πολεμικές τέχνες, έκφραση του θεού του πολέμου, τονώνουν την αυτοπεποίθηση και διαμορφώνουν την ψυχολογία. Παραδείγματος χάριν, αρκεί να δει κάποιος, την αύρα που εκπέμπει ο Πούτιν (έχει μαύρη ζώνη στο Τζούντο και φυσικά είναι πρώην πράκτορας), σε σχέση με το αντίθετο, την μαλθακότητα του Τσίπρα ή την αστεία αμηχανία του Μητσοτάκη.
Ως αποτέλεσμα, οι νέοι της αρχαιότητας μεγάλωναν με την πραγματικότητα του πολέμου, τιμώντας τον Άρη, ενώ σήμερα, πιστεύουν ότι ‘οι πόλεμοι έχουν τελειώσει’ και ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα περιορίζουν (αν όχι μηδενίζουν) τις πιθανότητες πολέμου. Ευτυχώς, οι απόψεις αυτές οδηγούν ακριβώς σε αυτό που απεχθάνονται: σε πόλεμο.
Η δύναμη πρέπει να είναι υπαρκτή έτσι ώστε να μην χρησιμοποιείται. Για την ακρίβεια, μια ψυχολογική έρευνα (Schmid, 2018), αλλά και η ιστορία η ίδια, δείχνουν το εξής: όσο αυξημένη είναι η δύναμη, τόσο μικρότερες οι πιθανότητες να υπάρξει πρόκληση και σύγκρουση.
Επίσης, κανένας Αμερικάνος δεν ανησυχεί για πιθανή εισβολή από την Κούβα, τον Καναδά ή το Μεξικό. Η στρατιωτική ανωτερότητα είναι τόσο υψηλή, ώστε ακυρώνει την πιθανότητα πολέμου.
Άρα, όποιος έχει δύναμη απειλείται λιγότερο και μπορεί να εξασφαλίσει την ασφάλεια του χωρίς να είναι πάντα απαραίτητο να δώσει μάχη, ενώ, όποιος δεν κατέχει ισχύ, βρίσκεται σε κίνδυνο και αργά ή γρήγορα θα χρειαστεί να συγκρουστεί, διότι δεν φρόντισε να αλλάξει την ισορροπία δυνάμεων.
Αυτή η πραγματικότητα είναι άγνωστη στους δικηγόρους που πιστεύουν στο Διεθνές Δίκαιο.
Ο Άρης και η ψυχολογία των Δικηγόρων
Βλέποντας τα βιογραφικά των Υπουργών της κυβερνήσεως, εκπλήσσεται κανείς με το πόσο άσχετοι είναι με το αντικείμενο που τους δόθηκε.
Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας, είναι δικηγόρος (με μεταπτυχιακό στις Διεθνείς Σχέσεις και τα Οικονομικά), με εμπειρία σε εταιρεία μαρμάρων.
Συνεπώς, δεν έχει ιδέα από πόλεμο και εξοπλιστικά, δεν μπορεί να καταλάβει τι είναι μεραρχία ή τάγμα, πως λειτουργεί ένα υποβρύχιο ή τι πραγματικές ανάγκες και ελλείψεις έχει ο ΕΣ. Γελάει ο Άρης, ο θεός του πολέμου.
Παρόλαυτα, ο ολοκληρωτικά ανίκανος Πρωθυπουργός, του έδωσε αυτή την θέση, που αποφασίζει για ζητήματα ζωής και θανάτου.
Απέναντι όμως, ο ρωμαλέος λαός των Τούρκων, έχει ως Υπουργό Άμυνας τον έμπειρο στρατηγό Ακάρ, που υπό την ηγεσία του έχουν γίνει εισβολές στο Ιράκ και στη Συρία. Σίγουρα εγκρίνει ο Άρης, ο μοναδικός θεός σύμφωνα με τον Ηράκλειτο.
Ο Υπουργός Εξωτερικών, είναι επίσης δικηγόρος. Προϊόν αυτής της ασχετοσύνης είναι και η στήριξη του στην ξεφτίλα των Πρεσπών (2).
Παρόμοιους ακατάλληλους δικηγόρους συναντάει κανείς και στα υπόλοιπα υπουργεία, όπως αυτό της ενέργειας και της παιδείας.
Δημιουργείται λοιπόν το ερώτημα, γιατί ο Πρωθυπουργός τοποθετεί ακατάλληλους σε τέτοιες θέσεις. Εκτός από τους ευνόητους λόγους, όπως είναι ο διαγωνισμός τους σε κολακεία, ή οι πιέσεις από επιχειρηματικά συμφέροντα, ίσως αντικατοπτρίζεται και μια ψυχολογική τάση.
Επειδή ο Πρωθυπουργός, δεν έχει προσπαθήσει να καταφέρει τίποτα στην προσωπική του ζωή (όπως το να βρει εργασία, να δημιουργήσει πλούτο, να μάθει κάτι ουσιαστικό κ.α.), δεν είναι σε θέση να αντιληφθεί την πορεία που ακολουθεί κάποιος για ένα (οποιοδήποτε) κατόρθωμα.
Δηλαδή, για να γίνει κάποιος στρατηγός, ή καθηγητής (χωρίς κομματικές προωθήσεις) και επιχειρηματίας, χρειάζονται αρκετές θυσίες απέναντι στα εμπόδια που θα εμφανιστούν.
Αυτή η πορεία είναι άγνωστη στον μαλθακό Μητσοτάκη, οπότε δεν πρέπει να εκπλήσσεται κανείς με το ότι δεν γνωρίζει να εκτιμά ανθρώπους που μόχθησαν.
Γελάει ο Άρης με την κατάντια των νεοελλήνων και σχεδιάζει πως θα τους επαναφέρει στα λογικά τους μέσω του πολέμου. Έτσι, είναι σημαντικό να φανεί πως σκέπτονται οι αποτυχημένοι δικηγόροι του Μητσοτάκη.
Επίσης, κανένας Αμερικάνος δεν ανησυχεί για πιθανή εισβολή από την Κούβα, τον Καναδά ή το Μεξικό. Η στρατιωτική ανωτερότητα είναι τόσο υψηλή, ώστε ακυρώνει την πιθανότητα πολέμου.
Άρα, όποιος έχει δύναμη απειλείται λιγότερο και μπορεί να εξασφαλίσει την ασφάλεια του χωρίς να είναι πάντα απαραίτητο να δώσει μάχη, ενώ, όποιος δεν κατέχει ισχύ, βρίσκεται σε κίνδυνο και αργά ή γρήγορα θα χρειαστεί να συγκρουστεί, διότι δεν φρόντισε να αλλάξει την ισορροπία δυνάμεων.
Αυτή η πραγματικότητα είναι άγνωστη στους δικηγόρους που πιστεύουν στο Διεθνές Δίκαιο.
Ο Άρης και η ψυχολογία των Δικηγόρων
Βλέποντας τα βιογραφικά των Υπουργών της κυβερνήσεως, εκπλήσσεται κανείς με το πόσο άσχετοι είναι με το αντικείμενο που τους δόθηκε.
Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας, είναι δικηγόρος (με μεταπτυχιακό στις Διεθνείς Σχέσεις και τα Οικονομικά), με εμπειρία σε εταιρεία μαρμάρων.
Συνεπώς, δεν έχει ιδέα από πόλεμο και εξοπλιστικά, δεν μπορεί να καταλάβει τι είναι μεραρχία ή τάγμα, πως λειτουργεί ένα υποβρύχιο ή τι πραγματικές ανάγκες και ελλείψεις έχει ο ΕΣ. Γελάει ο Άρης, ο θεός του πολέμου.
Παρόλαυτα, ο ολοκληρωτικά ανίκανος Πρωθυπουργός, του έδωσε αυτή την θέση, που αποφασίζει για ζητήματα ζωής και θανάτου.
Απέναντι όμως, ο ρωμαλέος λαός των Τούρκων, έχει ως Υπουργό Άμυνας τον έμπειρο στρατηγό Ακάρ, που υπό την ηγεσία του έχουν γίνει εισβολές στο Ιράκ και στη Συρία. Σίγουρα εγκρίνει ο Άρης, ο μοναδικός θεός σύμφωνα με τον Ηράκλειτο.
Ο Υπουργός Εξωτερικών, είναι επίσης δικηγόρος. Προϊόν αυτής της ασχετοσύνης είναι και η στήριξη του στην ξεφτίλα των Πρεσπών (2).
Παρόμοιους ακατάλληλους δικηγόρους συναντάει κανείς και στα υπόλοιπα υπουργεία, όπως αυτό της ενέργειας και της παιδείας.
Δημιουργείται λοιπόν το ερώτημα, γιατί ο Πρωθυπουργός τοποθετεί ακατάλληλους σε τέτοιες θέσεις. Εκτός από τους ευνόητους λόγους, όπως είναι ο διαγωνισμός τους σε κολακεία, ή οι πιέσεις από επιχειρηματικά συμφέροντα, ίσως αντικατοπτρίζεται και μια ψυχολογική τάση.
Επειδή ο Πρωθυπουργός, δεν έχει προσπαθήσει να καταφέρει τίποτα στην προσωπική του ζωή (όπως το να βρει εργασία, να δημιουργήσει πλούτο, να μάθει κάτι ουσιαστικό κ.α.), δεν είναι σε θέση να αντιληφθεί την πορεία που ακολουθεί κάποιος για ένα (οποιοδήποτε) κατόρθωμα.
Δηλαδή, για να γίνει κάποιος στρατηγός, ή καθηγητής (χωρίς κομματικές προωθήσεις) και επιχειρηματίας, χρειάζονται αρκετές θυσίες απέναντι στα εμπόδια που θα εμφανιστούν.
Αυτή η πορεία είναι άγνωστη στον μαλθακό Μητσοτάκη, οπότε δεν πρέπει να εκπλήσσεται κανείς με το ότι δεν γνωρίζει να εκτιμά ανθρώπους που μόχθησαν.
Γελάει ο Άρης με την κατάντια των νεοελλήνων και σχεδιάζει πως θα τους επαναφέρει στα λογικά τους μέσω του πολέμου. Έτσι, είναι σημαντικό να φανεί πως σκέπτονται οι αποτυχημένοι δικηγόροι του Μητσοτάκη.
Όσον αφορά τις διεθνείς σχέσεις, βλέποντας κάποιος τις δηλώσεις των δικηγόρων του Μητσοτάκη, είναι φανερό ότι ανήκουν στο χώρο του φιλελευθερισμού (Daddow, 2017). Πιστεύουν στο Διεθνές Δίκαιο και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Απορρίπτουν την ισχύ ως μέσο επίλυσης προβλημάτων. Παραδείγματος χάριν, κατηγορούν την Τουρκία ότι ‘ασκεί εξωτερική πολιτική με όρους 19ου αιώνα και διπλωματία των κανονιοφόρων’ (3).
Πιστεύουν στην εγκυρότητα των συμφωνιών (Morgenthau, 1984; Mearsheimer, 2018). Από την στιγμή που δύο πλευρές θα υπογράψουν ένα σύμφωνο, σημαίνει πως πρέπει να εφαρμόζεται.
Φυσικά, η ιδεολογία αυτή θεωρεί ότι οι πραγματικές δημοκρατίες, δεν πολεμάνε μεταξύ τους (Waltz, 2011), γιαυτό και αναφέρονται αρνητικά στον Ερντογάν ως Σουλτάνο. Αυτά βέβαια ανήκουν στη σφαίρα φαντασίας των νομικών του Μητσοτάκη.
Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, η ψυχολογία και η ιστορία, δείχνουν ότι η ισχύς μειώνει τις πιθανότητες συγκρούσεως. Η δύναμη, όχι οι συμβάσεις.
Εννοείται ότι δεν υπάρχει κοινό συμφέρον, αλλά καθαρά ατομικό. Γι’αυτό το λόγο η Γερμανία στηρίζει παραδοσιακά την Τουρκία, η Γαλλία ως θαλάσσια δύναμη έχει διαφορές μαζί της στην Αφρική και στην Μεσόγειο, ενώ άλλες χώρες (Ολλανδία, Σουηδία, Δανία) δεν θέλουν να έχουν καμία σχέση με τα προβλήματα της μεσογείου (6). Αυτό το χάος το ονομάζουν Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η πτώση ενός κράτους είναι προς όφελος ενός άλλου. Η Βρετανική, η Γαλλική και σήμερα η Αμερικανική αυτοκρατορία, επεκτάθηκαν επί πτωμάτων (π.χ. η τελευταία από την πτώση της Βρετανικής, Γαλλικής, Γερμανικής, Ολλανδικής και Σοβιετικής αυτοκρατορίας).
Τώρα, όσον αφορά την οικονομική συνεργασία, οι αυξημένες εμπορικές σχέσεις και η οικονομική αλληλεξάρτηση, οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε πόλεμο.
Υπάρχουν αμέτρητα παραδείγματα εμπορικών εταίρων που κατέληξαν σε τεράστιες συγκρούσεις. Η Περσία με την Ελλάδα, το Α’ Ράιχ με την Βρετανική Αυτοκρατορία και στο μέλλον, ο πιθανός πόλεμος ΗΠΑ-Κίνας.
Μια από τις πιο γελοίες θέσεις της ιδεολογίας αυτής, είναι η νοσηρή εμμονή στην εγκυρότητα των συμφωνιών. Το ότι υπογράφηκε μια συνθήκη, όπως της Λωζάνης πριν από σχεδόν εκατό χρόνια, δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. Είναι κάτι νεκρό.
Όπως ορίζει ο ενάρετος Μακιαβέλλι (2014), όταν οι συνθήκες δεν εξυπηρετούν το συμφέρον του κράτους (ή του ηγεμόνα), π ρ έ π ε ι να παραβιάζονται:
Εννοείται ότι δεν υπάρχει κοινό συμφέρον, αλλά καθαρά ατομικό. Γι’αυτό το λόγο η Γερμανία στηρίζει παραδοσιακά την Τουρκία, η Γαλλία ως θαλάσσια δύναμη έχει διαφορές μαζί της στην Αφρική και στην Μεσόγειο, ενώ άλλες χώρες (Ολλανδία, Σουηδία, Δανία) δεν θέλουν να έχουν καμία σχέση με τα προβλήματα της μεσογείου (6). Αυτό το χάος το ονομάζουν Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η πτώση ενός κράτους είναι προς όφελος ενός άλλου. Η Βρετανική, η Γαλλική και σήμερα η Αμερικανική αυτοκρατορία, επεκτάθηκαν επί πτωμάτων (π.χ. η τελευταία από την πτώση της Βρετανικής, Γαλλικής, Γερμανικής, Ολλανδικής και Σοβιετικής αυτοκρατορίας).
Τώρα, όσον αφορά την οικονομική συνεργασία, οι αυξημένες εμπορικές σχέσεις και η οικονομική αλληλεξάρτηση, οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε πόλεμο.
Υπάρχουν αμέτρητα παραδείγματα εμπορικών εταίρων που κατέληξαν σε τεράστιες συγκρούσεις. Η Περσία με την Ελλάδα, το Α’ Ράιχ με την Βρετανική Αυτοκρατορία και στο μέλλον, ο πιθανός πόλεμος ΗΠΑ-Κίνας.
Μια από τις πιο γελοίες θέσεις της ιδεολογίας αυτής, είναι η νοσηρή εμμονή στην εγκυρότητα των συμφωνιών. Το ότι υπογράφηκε μια συνθήκη, όπως της Λωζάνης πριν από σχεδόν εκατό χρόνια, δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. Είναι κάτι νεκρό.
Όπως ορίζει ο ενάρετος Μακιαβέλλι (2014), όταν οι συνθήκες δεν εξυπηρετούν το συμφέρον του κράτους (ή του ηγεμόνα), π ρ έ π ε ι να παραβιάζονται:
‘η υπόσχεση που δόθηκε ήταν μια αναγκαιότητα του παρελθόντος. Ο λόγος που δεν κρατήθηκε είναι μια αναγκαιότητα του παρόντος’.
Ούτως ή άλλως, ο γράφων είχε προβλέψει ότι κάθε κίνηση του Δένδια, θα είναι γελοία και πως θα συμπεριφέρεται σαν θήραμα (7).
Σύμβαση, νοείται κάτι όταν ισχύει και από τις δύο πλευρές. Όταν η μια από τις δύο δεν την τηρεί, τότε παύει και να υπάρχει (8).
Άρα, ο μοναδικός νόμος που υπάρχει, είναι αυτός της βίας. Είτε στρατιωτική, διπλωματική ή ψυχολογική, δεν έχει καμία σημασία, είναι το ίδιο πράγμα.
Ο Θεός του Πολέμου στο Αιγαίο
Αναφερόμενος σε όποιον τολμήσει να παραβιάσει τα Ελληνικά σύνορα, ο Στρατηγός Φλώρος, δήλωσε ότι: ‘πρώτα θα τους κάψουμε και μετά θα τους ρωτήσουμε’ (9).
Οι πολιτικές εντολές είναι σεβαστές μόνο όταν εξυπηρετούν τα συμφέροντα του κράτους. Εάν ο Πρωθυπουργός ή ο Υπουργός Άμυνας, δεν εξυπηρετεί τον παραπάνω σκοπό, τότε πρέπει να καθαιρείται. Το ίδιο συμβαίνει και με τα πολιτεύματα: όταν το πολίτευμα καταστρέφει το κράτος, τότε πρέπει να ανατρέπεται.
Έτσι, από την εισβολή στην Κύπρο μέχρι σήμερα, κανένας πρωθυπουργός δεν ταπεινώθηκε τόσο πολύ, όσο ο καημένος Μητσοτάκης.
Εξαγοράζοντας τα κανάλια με την δικαιολογία της ψευδοπανδημίας, προπαγανδίζουν υπέρ του, διαστρεβλώνοντας την πραγματικότητα σε επίπεδο Βόρειας Κορέας.
Παραδείγματος χάριν, όταν επισκέφθηκε πρόσφατα την βάση της Σούδας στην Κρήτη, δήλωσε ότι:
‘Η ισχυρή αποτρεπτική ικανότητα των Ενόπλων Δυνάμεων αποτελεί προϋπόθεση για την ειρήνη. Και αυτό αποδείχθηκε έμπρακτα στο πεδίο τις τελευταίες μέρες’ (10).
Σίγουρα, το Ελληνικό κοινό είναι χαμηλού επιπέδου, αλλά λογικά δεν υπάρχει ούτε ένας τόσο ηλίθιος ώστε να πιστέψει αυτή την δήλωση. Δεν βρέθηκε ένας σοβαρός άνθρωπος, να τον ρωτήσει, πως αποδείχθηκε κάτι τέτοιο, αφού οι Τούρκοι (μέχρι και σήμερα) παραβιάζουν τα Ελληνικά ύδατα.
Έτσι, η προπαγάνδα βαπτίζει την δειλία του Μητσοτάκη ως αποφασιστικότητα και τον τρόμο του ως σοβαρότητα (11).
Αλλά, επειδή οι αποφάσεις που λαμβάνονται στην Ουάσινγκτον, έχουν μεγαλύτερο αντίκτυπο από αυτές των Αθηνών, είναι σημαντικό ο θεός του πολέμου, να εξετάσει και εκεί την κατάσταση.
Ο Θεός του Πολέμου στις ΗΠΑ
Στις ΗΠΑ, ένα ουσιαστικά ασήμαντο γεγονός, δηλαδή ο θάνατος ενός εγκληματία από αστυνομικούς, χρησιμοποιείται από τους Δημοκρατικούς ως πραξικόπημα.
Ένα από τα πιο γνωστά εγκλήματα του Φλόυντ, ήταν το εξής: παραβιάζοντας ένα σπίτι με σκοπό να το ληστέψει, σημάδεψε με το πιστόλι του την κοιλιά μιας εγκύου γυναίκας (12).
Η αυτοψία, βρήκε επίσης στο αίμα του χρήση ναρκωτικών και αλκοόλ (13), κάτι που είναι φανερό από όποιον είδε ολόκληρο το βίντεο από την κάμερα του αστυνομικού, ενόσω αντιστέκεται κατά της αρχής (14).
Τίποτα από όλα αυτά δεν δικαιολογεί τον θάνατο του. Αλλά, δεν μπορεί να εξιδανικεύεται ένας α π ο δ ε δ ε ι γ μ έ ν ο ς εγκληματίας.
Έτσι, όλος ο νοσηρός όχλος ξεχύθηκε στους δρόμους, καταστρέφοντας πόλεις και ρίχνοντας αγάλματα (όπως οι πρωτοχριστιανοί και τα σημερινά μέλη του Isis), εκδηλώνοντας τα προσωπικά τους προβλήματα παρά την αντίδραση τους για το συμβάν.
Όπως έχει προβλέψει ο Σπένγκλερ (2002, 2004, 2015), η Δύση, μετά το 2000, θα μπει σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, απειλούμενη από το λαθρομεταναστευτικό, την παρακμή της δημοκρατίας και της πτώση των αξιών. Ο υγιής πληθυσμός θα στρέφεται όλο και περισσότερο σε ισχυρούς άνδρες (κάτι που ονομάζεται Καισαρισμός), παρά σε κόμματα και δημοκρατικές αξίες. Αυτό έχει γίνει ήδη στη Ρωσία, την Κίνα και την Τουρκία.
Οι ΗΠΑ, ακολουθούν τον ίδιο δρόμο. Ψηφίζουν Τραμπ γιατί αηδίασαν με τους μάταιους πολέμους, την υποτακτικότητα του Ομπάμα και του Μπάιντεν απέναντι στην Κίνα, αλλά και με την ανεξέλεγκτη εγκληματικότητα και την πολιτική ορθότητα. Οπότε, ο Πρόεδρος υπόσχεται (και εφαρμόζει σε όποια πολιτεία του το επιτρέπει) ‘νόμο και τάξη’.
Από την άλλη, οι Δημοκρατικοί έδωσαν το χρίσμα στον Μπάιντεν, έναν άνθρωπο με φανερότατα προβλήματα μνήμης (μπερδεύοντας την γυναίκα του ως αδελφή του, ξεχνώντας που είναι και με ποιον μιλάει, με ανικανότητα να ολοκληρώσει μια πρόταση με νόημα κ.α.), ενώ, μπροστά στην κάμερα αγγίζει μικρά παιδιά σε επίμαχα σημεία (15).
Βέβαια, στην Ελλάδα η προπαγάνδα δεν αναφέρει τίποτε από αυτά. Προωθώντας ένα βίντεο, όπου ο Μπάιντεν μιλάει κατά του Ερντογάν, αρκετοί ηλίθιοι θεώρησαν πως εξυπηρετεί τα Ελληνικά συμφέροντα, δίνοντας έτσι την εντύπωση, ότι είναι προς το συμφέρον της χώρας να εκλεγεί ο Μπάιντεν (16).
Δηλαδή, με την αλλαγή της προεδρίας στις ΗΠΑ, μπορεί να αλλάξει και το καθεστώς στην Τουρκία. Η αντιπολίτευση που θέλει να στηρίξει ο Μπάιντεν, είναι οι Κεμαλιστές. Το να πιστέψει κάποιος, ότι οι Τούρκοι θα σταματήσουν τις προκλήσεις και την επέκταση εις βάρος της Ελλάδος, είναι μια θεώρηση που πηγάζει από παρορμητισμό, και όχι από λογική.
Το αντίθετο ισχύει: καλύτερα να έχουν προβληματικές σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκία (στην συγκεκριμένη περίπτωση με το κονγκρέσο) παρά αρμονικές, έτσι ώστε να πιέζουν άλλες χώρες προς όφελος της Τουρκίας.
Τα Πλεονεκτήματα του Πολέμου
Εάν ο μεγάλος αρχηγός της Τουρκίας, αποφασίσει να καταστρέψει ένα Ελληνικό αεροπλάνο ή πλοίο, τότε θα είναι προς το συμφέρον του Ελληνικού λαού.
Από την στιγμή που ο καημένος Μητσοτάκης, δ ε ν πρόκειται να απαντήσει στρατιωτικά, τότε θα ξεφτιλιστεί όχι μόνο το κόμμα του, αλλά πάνω απ’όλα, το πολίτευμα. Η επιβίωση δεν γνωρίζει ούτε από ανθρώπινα δικαιώματα, ούτε από δημοκρατία.
Το σύστημα που έχει την Σακελλαροπούλου ως Πρόεδρο Δημοκρατίας, τον δειλό Μητσοτάκη ως Πρωθυπουργό, ενώ παράλληλα, επιτρέπει να υπάρχουν όλα τα άλλα νοσηρά κόμματα, πρέπει να πεθάνει όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Για την ακρίβεια, το σκοτώνουν οι ίδιοι με την δειλία και την ανικανότητα τους, αλλά, η καθυστέρηση της μοιραίας πτώσης του πολιτεύματος, οδηγεί την κοινωνία σε μια επικίνδυνη κατάσταση. Ένας πόλεμος είναι αναγκαίος. Αλλά αυτό λογικά θα γίνει αργότερα.
Έτσι, θα λυγίσουν όλες οι νοσηρές θεωρίες του μαρξισμού και του φιλελευθερισμού, που μολύνουν τα επιτεύγματα του πολιτισμού και την δύναμη των κρατών. Είναι γελοίο τα κράτη της Ευρώπης να δειλιάζουν μπροστά στους Τούρκους, που μόλις πριν εκατό χρόνια τους αφάνισαν την αυτοκρατορία.
Τώρα, φαίνεται πως δεν θα γίνει πόλεμος, αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να μην γίνει στο μέλλον. Παρόλαυτα, μια τέτοια κατάσταση είναι καλοδεχούμενη.
Σίγουρα, το Ελληνικό κοινό είναι χαμηλού επιπέδου, αλλά λογικά δεν υπάρχει ούτε ένας τόσο ηλίθιος ώστε να πιστέψει αυτή την δήλωση. Δεν βρέθηκε ένας σοβαρός άνθρωπος, να τον ρωτήσει, πως αποδείχθηκε κάτι τέτοιο, αφού οι Τούρκοι (μέχρι και σήμερα) παραβιάζουν τα Ελληνικά ύδατα.
Έτσι, η προπαγάνδα βαπτίζει την δειλία του Μητσοτάκη ως αποφασιστικότητα και τον τρόμο του ως σοβαρότητα (11).
Αλλά, επειδή οι αποφάσεις που λαμβάνονται στην Ουάσινγκτον, έχουν μεγαλύτερο αντίκτυπο από αυτές των Αθηνών, είναι σημαντικό ο θεός του πολέμου, να εξετάσει και εκεί την κατάσταση.
Ο Θεός του Πολέμου στις ΗΠΑ
Στις ΗΠΑ, ένα ουσιαστικά ασήμαντο γεγονός, δηλαδή ο θάνατος ενός εγκληματία από αστυνομικούς, χρησιμοποιείται από τους Δημοκρατικούς ως πραξικόπημα.
Ένα από τα πιο γνωστά εγκλήματα του Φλόυντ, ήταν το εξής: παραβιάζοντας ένα σπίτι με σκοπό να το ληστέψει, σημάδεψε με το πιστόλι του την κοιλιά μιας εγκύου γυναίκας (12).
Η αυτοψία, βρήκε επίσης στο αίμα του χρήση ναρκωτικών και αλκοόλ (13), κάτι που είναι φανερό από όποιον είδε ολόκληρο το βίντεο από την κάμερα του αστυνομικού, ενόσω αντιστέκεται κατά της αρχής (14).
Τίποτα από όλα αυτά δεν δικαιολογεί τον θάνατο του. Αλλά, δεν μπορεί να εξιδανικεύεται ένας α π ο δ ε δ ε ι γ μ έ ν ο ς εγκληματίας.
Έτσι, όλος ο νοσηρός όχλος ξεχύθηκε στους δρόμους, καταστρέφοντας πόλεις και ρίχνοντας αγάλματα (όπως οι πρωτοχριστιανοί και τα σημερινά μέλη του Isis), εκδηλώνοντας τα προσωπικά τους προβλήματα παρά την αντίδραση τους για το συμβάν.
Όπως έχει προβλέψει ο Σπένγκλερ (2002, 2004, 2015), η Δύση, μετά το 2000, θα μπει σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, απειλούμενη από το λαθρομεταναστευτικό, την παρακμή της δημοκρατίας και της πτώση των αξιών. Ο υγιής πληθυσμός θα στρέφεται όλο και περισσότερο σε ισχυρούς άνδρες (κάτι που ονομάζεται Καισαρισμός), παρά σε κόμματα και δημοκρατικές αξίες. Αυτό έχει γίνει ήδη στη Ρωσία, την Κίνα και την Τουρκία.
Από την άλλη, οι Δημοκρατικοί έδωσαν το χρίσμα στον Μπάιντεν, έναν άνθρωπο με φανερότατα προβλήματα μνήμης (μπερδεύοντας την γυναίκα του ως αδελφή του, ξεχνώντας που είναι και με ποιον μιλάει, με ανικανότητα να ολοκληρώσει μια πρόταση με νόημα κ.α.), ενώ, μπροστά στην κάμερα αγγίζει μικρά παιδιά σε επίμαχα σημεία (15).
Βέβαια, στην Ελλάδα η προπαγάνδα δεν αναφέρει τίποτε από αυτά. Προωθώντας ένα βίντεο, όπου ο Μπάιντεν μιλάει κατά του Ερντογάν, αρκετοί ηλίθιοι θεώρησαν πως εξυπηρετεί τα Ελληνικά συμφέροντα, δίνοντας έτσι την εντύπωση, ότι είναι προς το συμφέρον της χώρας να εκλεγεί ο Μπάιντεν (16).
Δηλαδή, με την αλλαγή της προεδρίας στις ΗΠΑ, μπορεί να αλλάξει και το καθεστώς στην Τουρκία. Η αντιπολίτευση που θέλει να στηρίξει ο Μπάιντεν, είναι οι Κεμαλιστές. Το να πιστέψει κάποιος, ότι οι Τούρκοι θα σταματήσουν τις προκλήσεις και την επέκταση εις βάρος της Ελλάδος, είναι μια θεώρηση που πηγάζει από παρορμητισμό, και όχι από λογική.
Το αντίθετο ισχύει: καλύτερα να έχουν προβληματικές σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκία (στην συγκεκριμένη περίπτωση με το κονγκρέσο) παρά αρμονικές, έτσι ώστε να πιέζουν άλλες χώρες προς όφελος της Τουρκίας.
Τα Πλεονεκτήματα του Πολέμου
Εάν ο μεγάλος αρχηγός της Τουρκίας, αποφασίσει να καταστρέψει ένα Ελληνικό αεροπλάνο ή πλοίο, τότε θα είναι προς το συμφέρον του Ελληνικού λαού.
Από την στιγμή που ο καημένος Μητσοτάκης, δ ε ν πρόκειται να απαντήσει στρατιωτικά, τότε θα ξεφτιλιστεί όχι μόνο το κόμμα του, αλλά πάνω απ’όλα, το πολίτευμα. Η επιβίωση δεν γνωρίζει ούτε από ανθρώπινα δικαιώματα, ούτε από δημοκρατία.
Το σύστημα που έχει την Σακελλαροπούλου ως Πρόεδρο Δημοκρατίας, τον δειλό Μητσοτάκη ως Πρωθυπουργό, ενώ παράλληλα, επιτρέπει να υπάρχουν όλα τα άλλα νοσηρά κόμματα, πρέπει να πεθάνει όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Για την ακρίβεια, το σκοτώνουν οι ίδιοι με την δειλία και την ανικανότητα τους, αλλά, η καθυστέρηση της μοιραίας πτώσης του πολιτεύματος, οδηγεί την κοινωνία σε μια επικίνδυνη κατάσταση. Ένας πόλεμος είναι αναγκαίος. Αλλά αυτό λογικά θα γίνει αργότερα.
Έτσι, θα λυγίσουν όλες οι νοσηρές θεωρίες του μαρξισμού και του φιλελευθερισμού, που μολύνουν τα επιτεύγματα του πολιτισμού και την δύναμη των κρατών. Είναι γελοίο τα κράτη της Ευρώπης να δειλιάζουν μπροστά στους Τούρκους, που μόλις πριν εκατό χρόνια τους αφάνισαν την αυτοκρατορία.
Τώρα, φαίνεται πως δεν θα γίνει πόλεμος, αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να μην γίνει στο μέλλον. Παρόλαυτα, μια τέτοια κατάσταση είναι καλοδεχούμενη.
Πράγματι, ένας από τους πιο αιματηρούς πολέμους της Ευρώπης, ήταν ο Τριακονταετής Πόλεμος (1618 - 48). Τουλάχιστον το 1/3 του πληθυσμού πέθανε μέσα σε τριάντα χρόνια.
Τα αποτελέσματα όμως της φρίκης αυτής, ήταν εκπληκτικά. Η Ευρώπη δημιούργησε ένα σύστημα ισορροπίας δυνάμεων, δίνοντας της την ευκαιρία να επεκταθεί εις βάρος άλλων λαών. Η επιστήμη αναπτύχθηκε ραγδαία με το κίνημα του Διαφωτισμού. Βελτιώθηκαν κυριολεκτικά τα πάντα, από τις συνθήκες διαβίωσης, μέχρι κάθε κλάδου επιστήμης. Η εκπαίδευση έφτασε στα ύψη με την μελέτη των κλασικών κειμένων.
Έρχονται οι μέρες όπου ο Άρης, ο θεός του πολέμου, θα παρουσιαστεί για να διαμορφώσει την ψυχολογία των λαών που τον έχουν ξεχάσει.
Αριστοτέλης.Πολιτικά.
Αριστοτέλης.Ηθικά Νικομάχεια.
Graves, R. (2017). The Greek myths: The complete and definitive edition. UK: Penguin Books.
Έρχονται οι μέρες όπου ο Άρης, ο θεός του πολέμου, θα παρουσιαστεί για να διαμορφώσει την ψυχολογία των λαών που τον έχουν ξεχάσει.
Αριστοτέλης.Πολιτικά.
Αριστοτέλης.Ηθικά Νικομάχεια.
Graves, R. (2017). The Greek myths: The complete and definitive edition. UK: Penguin Books.
Durant, W. (1965).Παγκόσμιος Ιστορία του Πολιτισμού. Αθήνα: Συροπούλοι
Hamilton, E. (2017).Mythology: Timeless tales of gods and heroes. New York: Black Dog
Gombrich, E., H. (1998).Το Χρονικό της Τέχνης. Αθήνα: Μ.Ι.Ε.Τ.
Hamilton, E. (2017).Mythology: Timeless tales of gods and heroes. New York: Black Dog
Gombrich, E., H. (1998).Το Χρονικό της Τέχνης. Αθήνα: Μ.Ι.Ε.Τ.
Ηράκλειτος.Άπαντα.
Machiavelli, N. (2014).The Prince. New York: Penguin Books.
Mearsheimer, J. (2018).The Great Delusion: Liberal Dreams and International Realities.
New York: OUP
Morgenthau, H., J. (1984).Politics Among Nations. New York: McGrawHill
Όμηρος.Ιλιάδα.
Πλάτων.Νόμοι
Spengler, O. (2002).The hour of decision: Germany and world-historical evolution. London: Routledge
Spengler, 0. (2004).Η Παρακμή της Δύσης. Αθήνα: Τυπωθήτω
1 https://www.skai.gr/news/greece/ee-ti-2i-thesi-katalamvanei-i-ellada-sto-kapnisma-kai-stin-paidiki-paxysarkia
2 https://www.documentonews.gr/article/kwlotoympa-dendia-gia-symfwnia-prespwn-enisxyse-thn-empistosynh-metaxy-twn-dyo-xwrwn
11 https://www.capital.gr/politiki/3473675/gerapetritis-gia-tourkiki-proklitikotita-i-apofasistikotita-mas-einai-dedomeni
12 https://www.snopes.com/news/2020/06/12/george-floyd-criminal-record/
13 https://www.medpagetoday.com/blogs/working-stiff/86913\
15 https://www.youtube.com/watch?v=YGJGI1d96Ns&t=361s
16 . https://www.youtube.com/watch?v=2V2_6yzs2-g
Machiavelli, N. (2014).The Prince. New York: Penguin Books.
Mearsheimer, J. (2018).The Great Delusion: Liberal Dreams and International Realities.
New York: OUP
Morgenthau, H., J. (1984).Politics Among Nations. New York: McGrawHill
Όμηρος.Ιλιάδα.
Πλάτων.Νόμοι
Spengler, O. (2002).The hour of decision: Germany and world-historical evolution. London: Routledge
Spengler, 0. (2004).Η Παρακμή της Δύσης. Αθήνα: Τυπωθήτω
1 https://www.skai.gr/news/greece/ee-ti-2i-thesi-katalamvanei-i-ellada-sto-kapnisma-kai-stin-paidiki-paxysarkia
2 https://www.documentonews.gr/article/kwlotoympa-dendia-gia-symfwnia-prespwn-enisxyse-thn-empistosynh-metaxy-twn-dyo-xwrwn
11 https://www.capital.gr/politiki/3473675/gerapetritis-gia-tourkiki-proklitikotita-i-apofasistikotita-mas-einai-dedomeni
12 https://www.snopes.com/news/2020/06/12/george-floyd-criminal-record/
13 https://www.medpagetoday.com/blogs/working-stiff/86913\
15 https://www.youtube.com/watch?v=YGJGI1d96Ns&t=361s
16 . https://www.youtube.com/watch?v=2V2_6yzs2-g
