Πλατωνική νίκη επί Χριστιανισμού.
Ενόσω έπεφτε για δεύτερη φορά η Πόλη, μια μεγάλη μορφή έμελλε να αλλάξει την πορεία του κόσμου. Ο Γεώργιος Γεμιστός (1355-1452), γνωστός ως Πλήθων, ήταν ένας πλατωνικός φιλόσοφος σε μια εποχή τρομερής χριστιανικής και ισλαμικής βαρβαρότητας. Επηρεάστηκε από τον Πλάτωνα και από τη θρησκεία του Μανiχαϊσμού, μια λατρεία Περσικής προέλευσης με πλούσιο συμβολισμό (Gardner, 2020).
Ο Πλήθων αρχικά έδρασε στην Πόλη, αλλά η Εκκλησία αποπειράθηκε να τον σκοτώσει. Έτσι, απέδρασε και πήγε στο Δεσποτάτο του Μυστρά, στην Πελοπόννησο.
Εκεί μπορούσε να αφοσιωθεί στο νόημα της πραγματικής γνώσης και όχι στις φλυαρίες του Χριστιανισμού. Όπως έγραφε ο Πλήθων, οι Έλληνες δεν χρειάζονται ούτε Χριστό ούτε Μωάμεθ, αυτοί χρειάζονται Αριστοτέλη και Πλάτωνα.
Γρήγορα ανήλθε στην εξουσία και μάλιστα πήρε μέρος στη Σύνοδο της Φλωρεντίας (1438), που ήταν άλλη μια απόπειρα να ενωθούν οι εκκλησίες λόγω του βαρβαρικού κινδύνου από τους Τούρκους (Ostrogorsky, 2020).
 |
| Πλήθων |
Χρησιμοποιώντας τη σοφία του πλατωνισμού, ο Πλήθων επηρέασε βαθύτατα όλους τους δυτικούς, που μέχρι τότε τετραπόδιζαν στη βαρβαρότητα του Χριστιανισμού.
Όλοι οι δυτικοί μαγεύτηκαν από τη διδασκαλία του Πλήθωνος με αποτέλεσμα, λίγα χρόνια μετά την επίσκεψη του στην Ιταλία να ιδρυθεί η πρώτη νεοπλατωνική ακαδημία στη Δύση, υπό τη χορηγία των Μεδίκων.
Όταν ο Πλήθων επέστρεψε στο Μυστρά, δέχθηκε μεγάλη επίθεση από τον πρώην μαθητή του, τον Γεννάδιο Σχολάριο. Αυτός, έμελλε να είναι ο πατριάρχης που θα όριζε ο Μωάμεθ Β’. Ο Γεννάδιος, που φαίνεται ότι έπασχε από ακραίο ανθελληνισμό, διέταξε να καούν όλα τα βιβλία του πρώην δασκάλου του.
Την ίδια ώρα που η μαφία της Εκκλησίας κυνηγούσε τους πληθωνικούς και έκαιγε τα βιβλία του σπουδαίου αυτού άνδρα, η Ιταλία θεωρούσε τον Πλήθωνα ως τον μεγαλύτερο της δάσκαλο. Έτσι, το 1465 ο Μαλατέστα έφτασε στην Πελοπόννησο, με αποστολή να πάρει τα λείψανα του και να τα πάει στην Ιταλία.
Μέχρι και σήμερα ο τάφος του Πλήθωνος βρίσκεται στο Ρίμινι της Ιταλίας. Θεωρείται αναμφισβήτητα ο πατέρας της Αναγέννησης.
Είναι ολοφάνερο ότι είχαν δημιουργηθεί νέες ομάδες. Οι πρώτοι, ήταν αυτοί που ακολουθούσαν τον Πλήθωνα απορρίπτοντας τις χριστιανικές φλυαρίες. Οι δεύτεροι, προσπαθούσαν να βρουν ένα κοινό σημείο, ώστε να μην κυνηγηθούν αλλά και να μπορέσουν να εκμεταλλευτούν την ισορροπία πολιτικά. Τέλος, υπήρχαν και οι τρίτοι, που ήταν στο πλευρό της Εκκλησίας, με ατελείωτο μίσος απέναντι στο πνεύμα και με καταφύγιο την τουρκική ηγεσία. Αυτά εκφράστηκαν και στις μετέπειτα εξεγέρσεις κατά των βαρβάρων.
Προηγούμενες Εξεγέρσεις
Πάρα πολλές επαναστάσεις είχαν ξεσπάσει εναντίον των μογόλλων πριν το 1821. Από τις πιο γνωστές είναι του μοναχού Διονυσίου Τρίκη (γνωστός και ως ᾽φιλόσοφος'). Το 1600, έχοντας στο μέρος του τους πληθυσμούς της Μακεδονίας, της Ηπείρου και της Θεσσαλίας, άρχισε εξέγερση κατά των Τούρκων. Η Εκκλησία, καθαίρεσε αμέσως τον Διονύσιο. Λόγω της Εκκλησίας, η εξέγερση απέτυχε και ο Διονύσιος κατάφερε να φύγει από την Ελλάδα και να βρει ασφάλεια στην Ιταλία, όπου είχε αρχίσει να εκπολιτίζεται επηρεασμένη από τον Πλήθωνα.
Το 1609 ο Διονύσιος επέστρεψε και άρχισε και πάλι την επανάσταση. Η Εκκλησία ξανά στήριξε τους Τούρκους. Κάποιοι μοναχοί μάλιστα παρέδωσαν τον Διονύσιο στους Τούρκους που τον εκτέλεσαν με φρικτό τρόπο (Woodhouse, 2000) . Η Εκκλησία, εμπράκτως πήρε το πλευρό των βαρβάρων σε κάθε επανάσταση. Όμως, ακριβώς διακόσια χρόνια αργότερα, ένας ευφυέστατος άνθρωπος θα επηρεάσει κάτι πολύ πιο αποτελεσματικό και αντιδραστικό.
Το 1809 ο Γρηγόριος Ζαλύκης, Μακεδόνας από τη Θεσσαλονίκη, ιδρύει στο Παρίσι το ‘Ελληνόγλωσσο Ξενοδοχείο’. Η οργάνωση αυτή είχε ως σκοπό την επανάσταση κατά των βαρβάρων της Τουρκίας και την ανακατάληψη της αυτοκρατορίας. Ένα μέλος του ‘Ελληνόφωνου Ξενοδοχείου’ ήταν και ο Αθανάσιος Τσακάλωφ, ένας εκ των τριών ιδρυτών της Φιλικής Εταιρείας. Για διάφορους λόγους, η Φιλική Εταιρεία αποδείχθηκε πιο δυναμική. Επεκτάθηκε με μεγάλη επιτυχία περιλαμβάνοντας σπουδαία πρόσωπα, όπως ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, αλλά και ο πάμπλουτος και ισχυρός πρίγκιπας Αλέξανδρος Υψηλάντης
Αλέξανδρος Υψηλάντης
Σαν σήμερα, πριν από διακόσια χρόνια, ο Αλέξανδρος Υψηλάντης ξεκινάει άλλη μια από τις πολλοστές επαναστάσεις κατά των βαρβάρων της Τουρκίας.
Η Επανάσταση άρχισε στη σημερινή Μολδαβία, όταν πέρασε ο Υψηλάντης τον ποταμό Προύθο (22-02-21)και κηρύχθηκε επίσημα μετά από δύο μέρες (24-02-21). Πολύ σύντομα επεκτάθηκε στην Πελοπόννησο και φυσικά στη Μακεδονία υπό την ηγεσία του Εμμανουήλ Παππά.
Φυσικά, η Επανάσταση στόχευε ανέκαθεν στην ανακατάληψη της αυτοκρατορίας, όχι στο να γίνει κράτος η Πελοπόννησος στα πρότυπα των Γότθων, με ‘Σύνταγμα’, ‘Κράτος Δικαίου’, Επικρατούσα Θρησκεία’ και άλλες παρόμοιες προτεσταντικές ανοησίες (Γιανναράς, 2015).
Ήταν αυτονόητο ότι μπορούσε να αρχίσει ελληνική επανάσταση σε μια χώρα που συνορεύει με τη σημερινή Ουκρανία, διότι ο Ελληνισμός, δεν είναι πολιτισμός περιορισμένος σε γεωγραφικά όρια μεσαίου μεγέθους, αλλά για αιώνες ολόκληρους, ήταν ο μοναδικός πραγματικός πολιτισμός.
Με μεγάλο πάθος η Εκκλησία αφόρισε τον Υψηλάντη και την Επανάσταση. Τον αποκάλεσε αλαζόνα που περιβάλλεται από ανόητους. Ο αφορισμός αναφέρει ότι το έργο τους είναι μιαρό, ασύνετο και διαταράσσει την άνεση των ραγιάδων που ζουν ελεύθερα.
Η Εκκλησία αφόρισε και όσους λάμβαναν μέρος στην Επανάσταση, τους αποκαλούσε καταραμένους που στρέφονται σε αρπαγές και απάτες. Μάλιστα, μια από τις κατηγορίες κατά των Ελλήνων είναι ο χαρακτηρισμός ‘φιλελεύθεροι’. Φυσικά, ο Πατριάρχης Γρηγόριος ο Ε’ ήταν ένας από αυτούς που υπέγραψαν τον τρισάθλιο αφορισμό.
Υπήρξαν βέβαια πολλά μέλη του κλήρου που πήραν μέρος στην Επανάσταση, όπως ο Γεώργιος Δίκαιος, γνωστός ως Παπαφλέσσας. Αλλά η Εκκλησία, τους αφόρισε και έκανε τα πάντα για να την καταπνίξει.
Η Εκκλησιαστική Προπαγάνδα
Αφού λοιπόν πέρασαν δύο αιώνες από την Επανάσταση, η Εκκλησία, συνεπής στην προπαγάνδα της, προσπαθεί να διαστρεβλώσει την πραγματικότητα και να παρουσιάσει το ρόλο της ως θετικό.
Στις 1/10/20, ο αρχιεπίσκοπος του Γιαχβέ, Ιερώνυμος, δήλωσε:
Άλλοι λαοί επαναστάτησαν κατά της Εκκλησίας τους. Εμείς, οι Έλληνες, αγωνιστήκαμε όμως, το ᾽21, μαζί με την Ορθόδοξη Εκκλησία μας, η οποία μάς γαλούχησε με τον πόθο της απελευθέρωσης (1).
Την πρώτη μέρα του νέου έτους, ο Ιερώνυμος είπε, ότι η Εκκλησία πανηγυρίζει τον αγώνα της ανεξαρτησίας που στράφηκε ενάντια στην τυραννία. Αναφέρει μάλιστα και το έργο των νεομαρτύρων (που η Εκκλησία αφόρισε). Μιλάει για τη σχέση Ελληνισμού-Εκκλησίας και ότι η Ορθοδοξία είναι Ελληνισμός. Τέλος, δίνει έμφαση στο ότι η Εκκλησία προσέφερε και προσφέρει στον Ελληνισμό (2).
Με τέτοιες φθηνές διαστρεβλώσεις, προσπαθεί να παρουσιαστεί ο ρόλος της Εκκλησίας ως εποικοδομητικός.
Η Εκκλησία προσπαθεί να ανανεώσει το ρόλο της και γνωρίζει να ελίσσεται πολύ καλά. Παρακολουθώντας την τραγική πολιτική του ακατανόμαστου Πρωθυπουργού, βλέπει ότι το κομματίδιο του είναι εντελώς νεκρό. Η λαθρομεταναστευτική πολιτική του, η προδοσία του στο θέμα των Σκοπίων, ο ραγιαδισμός του απέναντι στους Τούρκους και τους Γότθους και τα τραγικά μέτρα του κορωνοϊού, θα φέρουν μεγάλη αντίδραση. Αυτό που λείπει είναι ένας ηγέτης με την έννοια της λέξεως, υπέρ της χώρας, όχι ένας γελοίος Πρωθυπουργός που ταλαιπωρεί και ψεύδεται απέναντι στους πολίτες του καθημερινά, ενώ δέχεται να τον ταπεινώνουν οι Βάνδαλοι και οι Τούρκοι.
Η φιλοϊσλαμική πολιτική των λεπρών της βουλής και η οικονομική καταστροφή (που δεν επηρεάζει κανέναν τους), στρέφουν τον κόσμο περισσότερο στο συντηρητισμό και την παράδοση, παρά στο αντίθετο. Σίγουρα, τα ΜΜΕ και διάφοροι ηλίθιοι καθηγητές πανεπιστημίου θα τραβάνε το σχοινί προς την άλλη κατεύθυνση, αλλά αυτά είναι βραχυπρόθεσμα.
Η Εκκλησία, έχει αντιληφθεί πολύ καλά την κατάσταση, ώστε μέχρι και ο Ιερώνυμος άρχισε να ταπεινώνει τον ακατανόμαστο.
Σε μια πρόσφατη δήλωση του, είπε ότι το Ισλάμ δεν είναι θρησκεία, αλλά πολιτικό κόμμα. Επίσης είπε ότι οι πιστοί του είναι οι άνθρωποι του πολέμου (3).
Δεν αναφέρει όμως γιατί η Εκκλησία δεν αντιστάθηκε για τη δημιουργία τζαμιού στην Αθήνα. Ακριβώς διότι η αύξηση της λαθρομετανάστευσης βοηθάει την Εκκλησία να αυξήσει τα θύματα της.
Συμπέρασμα
Είναι πολλοί οι εχθροί των Ελλήνων και του Ελληνισμού, του πνεύματος δηλαδή και της γνώσης: το βαρβαρικό Volkerwanderung που με συνέπεια ο ακατανόμαστος και μαλθακός Πρωθυπουργός προσπαθεί να επιβάλλει, τα βαρβαρικά φύλα του Βορρά που συνεργάζονται με τους Βανδάλους και τους Τούρκους. Η επιτροπή εκφυλισμού του 21 που έχει μαζέψει ο ακατανόμαστος. Οι τριακόσιοι της βουλής που καταστρέφουν την ελληνική γλώσσα και τον πολιτισμό εδώ και δεκαετίες.
Ειδική όμως θέση καταλαμβάνει η Εκκλησία: με την αμύθητη περιουσία της, τις φοροαπαλλαγές εις βάρος των υπολοίπων, τα κομμουνιστικού τύπου κηρύγματά της, την υποκριτική της καταδίκη των σεξουαλικών πράξεων που νομοτελειακά εφαρμόζει μεγάλο μέρος της, το μίσος της κατά του αρχαιοελληνικού πνεύματος και της θρησκείας.
Η Εκκλησία ωφελείται από το υπάνθρωπο Volkerwanderung, διότι ήταν πάντα θετική σε ότι βλάπτει τον πολιτισμό.
Η προπαγάνδα του κλήρου είναι τόσο βρώμικη, ώστε άλλαξαν και την ημερομηνία της Επαναστάσεως επί Όθωνος. Η Επανάσταση άρχισε σαν σήμερα πριν διακόσια χρόνια, όχι στις 25 Μαρτίου για να συνδέεται με μια ανούσια χριστιανική εορτή και να συγκαλύπτεται η συνεργασία της Εκκλησίας με τους Τούρκους. Όπως είπε και ο Γεννάδιος Σχολάριος: ᾽Κἄλλιον εἰδὲναι φἀκιόλον τοὐρκικόν πἀρὰ κἀλύπτραν λατινικήν᾽.
Κάτι τέτοιοι, τελευταίοι των τελευταίων, αφόρισαν τον Αλέξανδρο Υψηλάντη και έκαψαν τα βιβλία του Πλήθωνος, ενώ σήμερα παρουσιάζονται ως ‘επαναστάτες’.
Γιανναράς, Χ. (2015).Η Ευρώπη Γεννήθηκε από το Σχίσμα. Αθήνα: Ιανός
Durant, W. (1969).Παγκόσμιος Ιστορία του Πολιτισμού. IV. Αθήνα: Συροπούλοι
Gardner, I. (2020).The Founder of Manichaeism: Rethinking the Life of Mani.
Cambridge: COP
Ostrogorsky, G. (2020).Ιστορία του Βυζαντινού Κράτους. Αθήνα: Πατάκη
Πλήθων.Νόμων Συγγραφή
Woodhouse, C.M. (2000).Modern Greece:a Short History. London: Faber & Faber
3) https://www.youtube.com/watch?v=5gZ4-Nkv7ak
