Ένα από
τα πιο σουρεαλιστικά κράτη της εποχής, είναι φυσικά η Βόρεια Κορέα. Και τι δεν
έχει γραφτεί για το κράτος και τον αρχηγό του. Όμως το σημαντικό ερώτημα είναι
άλλο: αξίζει να ασχοληθεί κάποιος με την Βόρεια Κορέα και τον
Κιμ Γιονγκ Ουν, ή μήπως είναι χάσιμο χρόνου; Μπορεί να υπάρξει χρήσιμη συσχέτιση; Η απάντηση,
είναι ναι.
Λόγω της
εκστρατείας τρόμου του κορωνοϊού, αλλά και την καθημερινή προπαγάνδα βορειοκορεατικού
τύπου, που αποδείχθηκε αναμφισβήτητα στις δύο προηγούμενες αναρτήσεις, θα
μπορέσει κάποιος να αντλήσει χρήσιμους παραλληλισμούς με την Ευρώπη.
Επιπλέον,
αρκετές τεχνικές που εφαρμόζονται στην Βόρεια Κορέα και στην Κίνα, όπως η παρακολούθηση,
η βαθμολόγηση και η αξιολόγηση των πολιτών, με βάση την δραστηριότητα τους και
τις απόψεις τους στο διαδίκτυο, σιγά σιγά εισέρχονται και στην Δύση (1).
Έπειτα,
μετά από τις αποκαλύψεις του αμφιλεγόμενου Edward Snowden (2019),
μπορεί κάποιος με βεβαιότητα να αναγνωρίσει τον θάνατο της ιδιωτικής και προσωπικής
ζωής του πολίτη, μέσω της τεχνολογίας αλλά και της υπερδιεφθαρμένης οκταετίας
του Ομπάμα.
Συνοπτικά στην Δύση, καταγράφονται όλες οι συνομιλίες του ατόμου, οι
κινήσεις του, οι οικονομικές του συναλλαγές, οι αναζητήσεις του στο διαδίκτυο,
οι σελίδες που επισκέπτεται και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς. Με μεγάλη
ευκολία μπορεί κάποιος ειδικός να παραβιάσει την συνομιλία του, ή να
παρακολουθήσει την κάμερα του κινητού ενός πολίτη. Μάλιστα, οι
ΗΠΑ, δεν χρειάζονται καν ένταλμα για να πράξουν κάτι τέτοιο σε μη Αμερικανό
πολίτη (Greenwald, 2015).
Όλοι παρακολουθούνται: από πολίτες που δεν έχουν κινήσει καμία υποψία, μέχρι το κινητό τηλέφωνο της
Μέρκελ. Είτε για πολιτικούς σκοπούς, ή ακόμα και για διαφημίσεις (2).
Προφανώς,
όποιος δεν έχει να κρύψει τίποτα δεν χρειάζεται να ανησυχεί. Αλλά αυτό, δεν
σημαίνει πως πρέπει να γίνεται αποδεκτή η παρακολούθηση και η παραβίαση της
προσωπικής του ζωής.
Ακριβώς
τα ίδια γίνονται στην Βόρεια Κορέα και στην Κίνα. Η διαφορά, είναι ότι οι δύο
τελευταίες χώρες, δεν πιστεύουν στην δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα, σε
αντίθεση με τους υποκριτές στη Δύση.
Τέλος,
αξίζει να σημειωθεί, πως ο Κιμ Γιόνγκ Ουν είναι ο μοναδικός ηγέτης μικρής χώρας
(μαζί με το Ισραήλ), που υπολογίζει ο Τραμπ, σε αντίθεση με τον Έλληνα Πρωθυπουργό
και τους υπόλοιπους γελοίους της ΕΕ. Άρα, αξίζει κάποιος να δει ποιος είναι ο
αρχηγός του κράτους. Αλλά για να υπάρξει κατανόηση, επιβάλλεται να αναφερθεί
συνοπτικά το παρελθόν της περιοχής.
Συνοπτική Ιστορία της Κορέας
Η
ιστορία της Κορέας είναι μεγάλη, οπότε θα αναφερθεί αρκετά περιληπτικά
οτιδήποτε θεωρήθηκε ως απαραίτητο, διότι στόχος είναι η παρούσα κατάσταση.
Σύμφωνα με τον μύθο, το Gojoseon ήταν το
πρώτο Βασίλειο της Κορέας και ιδρύθηκε το 2333 π.Χ. (αυτό βέβαια αμφισβητείται
από πολλούς), από τον Dangun (Hwang, 2016). Η
Μητέρα του ήταν μια αρκούδα που μεταμορφώθηκε σε άνθρωπο. Παρόμοιους μύθους
συναντάει κανείς σε αρκετούς αρχαίους πολιτισμούς, οπότε η ουσία βρίσκεται στον
συμβολισμό. Στην ψυχολογία, η αρκούδα συμβολίζει εξουσία, κυριαρχία, όπως
επίσης και αφοσίωση. Ίσως λοιπόν ο μυθοπλάστης να είχε κάτι παρόμοιο στο μυαλό
του, πιο πολύ από ένστικτο παρά από ανάλυση.
Την
εποχή που η Ελλάδα ήταν Ρωμαϊκή επαρχία και είχε γεννηθεί ο Ιούλιος Καίσαρ (100 π.Χ.), η Κορέα ήταν χωρισμένη σε δύο βασίλεια: το Gojoseon στον Βορρά
και το Jin στον Νότο. Αυτές οι διαίρεσεις έχουν επαναληφθεί πολλές φορές στην
ιστορία, όπως η εποχή των τριών Βασιλείων: το Goguryeo (το πρώτο Βουδιστικό
κράτος της περιοχής, βρισκόμενο στον Βορρά), και τα Νότια Βασίλεια, Baekje και
Silla (57 π.Χ.-668 μ.Χ.)
Αυτές οι
διαιρέσεις τελείωσαν με την άνοδο του σπουδαίου βασιλείου
Goryeo (918-1392), που ένωσε ολόκληρη την Κορέα και αποτέλεσε
την χρυσή εποχή του Βουδισμού στη χώρα. Έπειτα ακολούθησε η γνωστή Δυναστεία
Joseon (1392-1897). Δέχθηκε τρομερές επιθέσεις από τους Ιάπωνες
(1592-98), με συνολικό στρατό τουλάχιστον μισό εκατομμύριο άνδρες. Παρόλαυτα,
οι Ιάπωνες απέτυχαν αλλά η χώρα αποδυναμώθηκε (Hwang, 2016).
Στο
Βορρά, η μεγαλοπρεπής Κινεζική αυτοκρατορία, διοικούμενη από την δυναστεία των Τσινγκ,
εισέβαλε στην Κορέα και επιβλήθηκε το 1627 (Gelber, 2008). Από τότε, η περιοχή
ήταν προτεκτοράτο της Κίνας.
Διάφορες
επιθέσεις έγιναν στη Κορέα, όπως αυτή του 1871 από τις ΗΠΑ. Γενικά, η δυναστεία των Joseon απεχθάνονταν τους Χριστιανούς και τους Δυτικούς. Όμως, τον 19ο
αιώνα δύο φαινόμενα την έκαναν να αναθεωρήσει την απομονωτική πολιτική. Πρώτον,
η ταπείνωση της Κίνας στους Πολέμους του Οπίου. Δεύτερον, η ραγδαία εκσυγχρόνιση
της Ιαπωνίας, δηλαδή του παραδοσιακού εχθρού. Η ολοκληρωτική ανωτερότητα σε βία
από την Δύση, ήταν μοιραίο να αλλάξει την πολιτική του κράτους.
Το 1871, ιδρύθηκε η
‘Αυτοκρατορία της Κορέας’ και εφαρμόστηκε το υποσχόμενο μεταρρυθμιστικό
πρόγραμμα, ονόματι Gwangmu. Ήταν ένα σχέδιο Δυτικοποίησης της χώρας σε
κάθε τομέα. Η αυτοκρατορία έληξε το 1910.
Για 35
χρόνια (1910-45), η Κορέα ήταν υπό Ιαπωνική κατοχή. Οι Ιάπωνες, που έκαναν από
τα χειρότερα εγκλήματα στον Β’ ΠΠ, βασάνισαν τον Κορεατικό λαό. Χιλιάδες
εκτελέσεις, βασανιστήρια και φυλακίσεις έλαβαν χώρα. Η Ιαπωνική γλώσσα ήταν
υποχρεωτική και τα Κορεατικά έθιμα απαγορευμένα. Χιλιάδες γυναίκες
χρησιμοποιήθηκαν ως σκλάβες ιερόδουλες και πεθάναν από κακοποίηση ή από την
πείνα (Toland, 2003).
Όπως σε κάθε
χώρα υπό κατοχή, υπήρχαν αυτοί που συνεργάστηκαν με τους κατακτητές (κυρίως
στην Νότια Κορέα), αλλά και η πλευρά που αντιστάθηκε. Ένας από τους τελευταίους ήταν
ο Κιμ Ιλ Σουνγκ, ιδρυτής του
κράτους και παππούς του Κιμ Γιονκ Ουν, που έκανε αντάρτικο κατά των Ιαπώνων
(Hastings, 2012). Φυσικά, αυξήθηκε ο εθνικισμός και επικράτησε φυλετική θεώρηση
της ιστορίας: οι Κορεάτες πλέον πίστευαν πως είναι μια
καθαρά ξεχωριστή ράτσα, ανώτεροι από τους γείτονες τους. Αυτές οι απόψεις
επικρατούν μέχρι σήμερα και στις δύο πλευρές (Fifield, 2019).
Η χρήση
δύο ατομικών βομβών κατά της Ιαπωνίας, δηλαδή σε μια χώρα όπου συνορεύει με την
Κορέα, είχε βαθιά επίδραση στην ψυχολογία των Κορεατών.
Από την
στιγμή που η Ιαπωνική ηγεμονία τελείωσε, έπρεπε να καλυφθεί το κενό. Οι
Κορεάτες, χωρισμένοι σε φιλοδυτικούς στο νότο και φιλοσοβιετικούς στο βορρά,
ήταν μοιραίο να συγκρουστούν. Έτσι ξέσπασε ο Πόλεμος της Κορέας (1950-53). Η
επίθεση άρχισε από τους Κομμουνιστές υπό την ηγεσία του παππού του Κιμ Γιονγκ
Ουν. Απωθήθηκαν με μεγάλη επιτυχία από τις δυνάμεις του ΟΗΕ
(συμπεριλαμβανομένων 1600 Ελλήνων), υπό την ηγεσία του μεγάλου στρατηγού
Μακ’Άρθρουρ (Malkasian, 2001). Μάλιστα, ο Δυτικός στρατός μπήκε και στην
Πιόνγιανγκ.
Τότε
όμως, ο ωμός ρεαλιστής Μάο, έστειλε περίπου 1.500.000 στρατό αιφνιδιάζοντας
τους αντιπάλους του (Isaacs & Downing, 2008). Οι Δυτικοί απωθήθηκαν αρκετά
αλλά μετά ανταπέδωσαν σπρώχνοντας τους κομμουνιστές μέχρι τον 38ό παράλληλο.
Στο
Νότο, ο Ρι, πρώην συνεργάτης των Ιαπώνων και έπειτα των Αμερικανών, ισχυριζόταν
ότι μόνο η δημοκρατική Κορέα είναι η πραγματική κυβέρνηση. Στο Βορρά, υπήρχαν
ακριβώς οι ίδιες αξιώσεις με αντίστοιχο λεξιλόγιο.
Συμπερασματικά,
είναι φανερό ότι η περιοχή ήταν κυρίως χωρισμένη εδώ και χιλιετίες. Η γεωγραφία
αποτέλεσε ως συνήθως καθοριστικό παράγοντα. Περικυκλωμένη από δύο τεράστιες
δυνάμεις, απειλούμενη χερσαία αλλά και θαλάσσια, σε έναν σημαντικότατο
γεωπολιτικό χώρο. Είναι γεωγραφικό πεπρωμένο να υπάρχουν εντάσεις με την
Ιαπωνία και να απειλείται η Κορεατική ταυτότητα, ειδικά από το μεγαλείο της
Κίνας, δηλαδή της αρχαίας Ελλάδας της Ανατολής.
Ως
εκτούτου, η Νότια Κορέα έχει προσπαθήσει να βρει διέξοδο σε δυτικά στοιχεία.
Τουλάχιστον ο μισός πληθυσμός είναι άθεος, ενώ υπάρχει μεγάλο ποσοστό
Προτεσταντισμού. Επίσης είναι η πρώτη χώρα παγκοσμίως σε πλαστικές εγχειρίσεις
(3). Μία στις τρεις γυναίκες έχει κάνει επέμβαση τουλάχιστον μια φορά. Οι
περισσότερες επεμβάσεις αποσκοπούν στο να δυτικοποιούν το πρόσωπο τους, με
επέμβαση στα μάτια και στη μύτη. Αυτό δείχνει μια απόπειρα διαφοροποίησης και
στην εμφάνιση.
Καμία
χώρα δεν θέλει να δει την Κορέα ενωμένη, αλλά μακροπρόθεσμα μόνο έτσι θα
μπορέσει να επιβιώσει.
Κιμ Ιλ Σουνγκ
Ο
ιδρυτής του κράτους, απολάμβανε θεοκρατικές τιμές από τους δούλους του. Χιλιάδες
αντιφρονούντες εκτελέστηκαν στα kwan-li-so, τα γκούλαγκ της Βόρεια Κορέας. Οι συνθήκες είναι παρόμοιες με τα Κομμουνιστικά και Ναζιστικά στρατόπεδα
συγκεντρώσεως, αναφερόμενα ως το ‘Βορειοκορεάτικο Ολοκαύτωμα’. Με εντολή του
Κιμ Ιλ Σουνγκ, απήγαγαν εκατοντάδες ξένους πολίτες, ανάλογα με την χρησιμότητα
τους. Κάποιοι Ιάπωνες και Κινέζοι απήχθησαν για να εργαστούν εξαναγκαστικά ως
δάσκαλοι. Άλλοι, διότι ήταν επιστήμονες ή ιατροί (Lankov, 2015).
Ο Κιμ Ιλ
Σουνγκ, είναι ο ιδρυτής της φιλοσοφίας Τζου-σε (Juche), της επίσημης
ιδεολογίας του κράτους. Μία μίξη από κομμουνιστική φρίκη, κομφουκιανές αρχές,
βουδιστική υπομονή, φυλετικό εθνικισμό
και πάνω απ’όλα, προσωπολατρείας και θεοκρατίας. Η ιδεολογία στοχεύει στην αυτεπάρκεια
και ανεξαρτησία του κράτους.
Μετά από
45 χρόνια απόλυτης εξουσίας και θεοκρατίας, το 1994, ο Παππούς του Κιμ Γιονγκ
Ουν πέθανε και τον διαδέχθηκε ο πατέρας του, Κιμ Γιονγκ Ιλ.
Κιμ Γιόνγκ Ιλ
Ο
Πατέρας του Κιν Γιόνγκ Ουν, ανέλαβε την χειρότερη στιγμή. Η αποτυχημένη
‘φιλοσοφία’ του Μαρξισμού που παρουσιάζονταν ως ‘επιστημονική’ και ‘απόλυτα
ορθή’, κατέρρεε παντού. Η ΕΣΣΔ δεν υπήρχε πλέον, η Γιουγκοσλαβία διαλύονταν, η
Κεντρική Ευρώπη προσπαθούσε να ενταχθεί στην Δύση και η Κίνα ήταν ‘καπιταλιστική’.
Ξέσπασε
τεράστιος λιμός που σκότωσε τουλάχιστον 500.000 ανθρώπους. Βέβαια, η ζωή για
τον Κιμ Γιόνγκ Ιλ δεν άλλαξε ιδιαίτερα. Συνέχισε να απολαμβάνει την τεράστια
συλλογή δυτικών ταινιών που είχε, μαζί με ένα τεράστιο χαρέμι (Malice, 2014).
Κιμ Γιονγκ Ουν
Τα ΜΜΕ
παρουσιάζουν τον Κιμ Γιονγκ Ουν ως τρελό (4). Ισχύει; Μάλλον η αλήθεια
βασίζεται στην επιλογή κατάλληλης πηγής. Σύμφωνα με τους ψυχολόγους της CIA, δηλαδή ότι καλύτερο υπάρχει παγκοσμίως στον τομέα του, ο Κιμ Γιόνγκ Ουν
είναι ένας λογικός ηγέτης, αποφασίζει με ψυχραιμία και έπειτα από σοβαρή
ανάλυση (Fifield, 2019). Είναι εφευρετικός, δημιουργικός, γνωρίζει να λύνει
προβλήματα και ξέρει πως να κάνει τους άλλους να τον υπολογίζουν (5). Η
κορυφαία CIA, είναι πολύ πιο αξιόπιστη και σεβαστή από
τους κόλακες του Μητσοτάκη και κάθε παρόμοιου εμετικού οργανισμού.
Παιδικά
χρόνια
Ο Κιμ
Γιονγκ Ουν γεννήθηκε το 1984, μάλλον στις 8 Ιανουαρίου. Είχε έναν ετεροθαλή αδελφό
που γεννήθηκε το 1971, ενώ από τους δύο γονείς του, είχε έναν μεγαλύτερο αδελφό
(μάλλον του 1981) και την γνωστή μικρή αδελφή του (ίσως του 1986). Μεγάλωσε υπό
μεγάλη προστασία στις πολυτελείς βίλες του πατέρα του (Fifield, 2019). Ο
σεβασμός απέναντι στον πατέρα του ίσως είναι κάτι που τον έχει επηρεάσει
βαθύτατα, με αποτέλεσμα να απαιτεί το ίδιο από τους άλλους.
Σε μια
επίσημη συγκέντρωση, όταν ο Κιμ Γιονγκ Ουν ήταν έξι ετών, φόρεσε στρατιωτική
στολή και μόλις εισήλθε ο πατέρας του στην αίθουσα, τον χαιρέτησε στρατιωτικά
μαζί με τους υπόλοιπους. Στην Δύση κάτι τέτοιο θα γινόταν μάλλον για
διασκέδαση, στην Βόρεια Κορέα όμως δεν ίσχυε κάτι τέτοιο.
Από πολύ
μικρός σιχαίνονταν τους Ιάπωνες, γιαυτό και αρχικά αντιπαθούσε τον Ιάπωνα
μάγειρα τους, Fuyimoto (Fifield, 2019). Άρα, ίσως ο εθνικισμός και η
φυλετική θεώρηση να τον συνόδευαν από μικρό.
‘Μην
συμπεριφέρεσαι σαν να είμαι μικρός!’, φώναξε νευριασμένος ο δεκάχρονος Κιμ
Γιόνγκ Ουν στην θεία του. Από τότε, όλοι άρχισαν να τον φωνάζουν ‘Σύντροφο
Στρατηγό’. Ως παιδί, τον ενδιέφεραν τα αεροπλάνα και οι πύραυλοι όχι μόνο ως
παιχνίδια, αλλά κυρίως πως λειτουργούν και πετούν στον αέρα. Εδώ βλέπει κανείς
και μια παιδική εκπλήρωση, στην κατασκευή πυρηνικών πυραύλων. Μεγάλωσε ως το
κέντρο του κόσμου και όλοι, πλην των γονιών του, ήταν υπηρέτες του.
Τα Lego
και Playmobil παιχνίδια του ήταν ολόκληρα βουνά. Στην ηλικία των έντεκα ο
πατέρας του έφτιαξε ένα αυτοκίνητο ειδικά για το μέγεθος του παιδιού. Επίσης
από μικρό τον εκπαίδευσε στα όπλα, δίνοντας του ένα Colt 45 που κουβαλούσε συχνά στη ζώνη του. Άρα από παιδί θα θεωρούσε πως μπορεί να
προστατεύσει τον εαυτό του.
Στους
προσωπικούς κινηματογράφους, παρακολουθούσε με ενδιαφέρον δυτικές ταινίες, όπως
Τζέημς Μποντ και Δράκουλα. Άκουγε συχνά μουσική και του άρεσε ιδιαίτερα η Whitney
Houston. Η αγαπημένη του ασχολεία ήταν η καλαθοσφαίριση. Είχε
μεγάλο πάθος για τον Michael Jordan και τους Chicago Bulls,
ενώ τον ενδιέφερε να αναλύει τους αγώνες που παρακολουθούσε τακτικά (Pak, 2020).
Όταν ήταν δώδεκα χρονών,
ο Κιμ Γιονγκ Ουν αναχώρησε για την Βέρνη της Ελβετίας. Με παραποιημένα στοιχεία
και το ψευδώνυμο Πακ Ουν, παρουσιαζόμενος ως γιός Βορειοκορεάτη διπλωμάτη,
γράφτηκε στο Διεθνές Σχολείο της Βέρνης.
Το πρόγραμμα που
ακολούθησε αρχικά ήταν αγγλόφωνο. Αργότερα, αυτή η σημαντική λεπτομέρεια ξέφυγε
από όσους ηλίθιους έγραψαν ότι, όταν
συνάντησε τον Πρόεδρο Τραμπ, ο Κιμ Γιονγκ Ουν δεν καταλάβαινε λέξη στην
Αγγλική γλώσσα.
Ενώ σπούδαζε στην
Ελβετία, το 1997 κυκλοφόρησε μια από τις αγαπημένες του ταινίες, ονόματι Διπλή Δύναμη. Πρωταγωνιστούσε ο Βαν-Νταμ (που του άρεσε) και ένα από τα ινδάλματα
του, ο Ντένις Ρόντμαν. Η επιρροή στο μέλλον θα ανοίξει τον δρόμο για την
λεγόμενη ‘μπασκετική διπλωματία’. Όσοι τον γνώριζαν συμφωνούσαν πως η εμμονή
του ήταν η καλαθοσφαίριση, σε τέτοιο σημείο ώστε να κοιμάται μαζί με μια μπάλα.
Αργότερα άλλαξε σχολείο
και γράφτηκε στο Schule Lieberfeld Steinholzli. Έμαθε εντατικά γερμανικά ώστε να ενταχθεί. Οι δάσκαλοι του (που
δεν γνώριζαν την πραγματική του ταυτότητα), θεώρησαν πως είχε καλή διαγωγή και ήταν αποφασιστικός, ικανός,
με κύριο ενδιαφέρον το μπάσκετ.
Δεν ήταν ιδιαίτερα καλός
μαθητής. Βέβαια, το παιδί σπούδασε στα Αγγλικά και μετέπειτα στα Γερμανικά,
οπότε είναι δεδομένο πως στην μητρική του γλώσσα θα είχε καλύτερη απόδοση.
Τα μαθήματα περιείχαν
θέματα όπως τα ανθρώπινα δικαιώματα και η Γαλλική Επανάσταση. Δύσκολα να
ενθουσιάστηκε με την εκθρόνιση και τον αποκεφαλισμό του Λουδοβίκου ΙΣΤ’.
Έκανε λίγους φίλους και
δεν έδειχνε ιδιαίτερο ενδιαφέρον προς τα κορίτσια. Το 2002 επέστρεψε στην Βόρεια
Κορέα και σπούδασε στο Πανεπιστήμιο που έφερε το όνομα του Παππού του. Οι
ακριβείς σπουδές του είναι άγνωστες. Ίσως σπούδασε Φυσική, ή στρατιωτικές
σπούδες. Φημολογείται πως η διατριβή του φέρει τον τίτλο: ‘Εξομοίωση για τη βελτίωση της ακρίβειας στον επιχειρησιακό χάρτη μέσω
του παγκόσμιου συστήματος εντοπισμού (GPS)’.
Από τα
παιδικά του χρόνια, μπορεί κάποιος να κάνει τις εξής υποθέσεις. Πρώτον,
κατάφερε να ανέλθει στην ιεραρχία της οικογένειας σε αντίθεση με την αυστηρή
Κορεατική παράδοση. Ίσως αυτή η αντιζηλεία να είναι ένας από τους λόγους που
αναστατώνονταν αν του συμπεριφέρονταν ως μικρό. Μπόρεσε να ξεπεράσει τον
μεγαλύτερο αδελφό του και να γίνει ο διάδοχος, ενώ τον ετεροθαλή τον δολοφόνησε
αργότερα. Αντίθετα, με την αδελφή του έχει καλές σχέσεις, διότι ως μικρότερη
και ως γυναίκα (στην Κορέα είναι ασύλληπτο η γυναίκα να εξουσιάζει), δεν
απειλεί την εξουσία του. Με τις γυναίκες δεν ασχολήθηκε ιδιαίτερα, ίσως επειδή
ήξερε πως θα μπορούσε να έχει όποια επιθυμεί στη Βόρεια Κορέα. Επιπλέον, είναι
μεγάλο επίτευγμα για ένα μικρό παιδί, να μπορεί να κρατάει μυστική την
ταυτότητα του από όλους.
Από την
άλλη, ίσως είναι χαρακτηριστικό του κυρίως η παρατήρηση και όχι τόσο η
συμμετοχή. Ενθουσιάζεται να βλέπει αγώνες και να τους αναλύει, αλλά δεν
αθλείται. Προτιμάει να παίζει μπάσκετ περισσότερο μέσω βιντεοπαιχνιδιών και όχι
τόσο κανονικά. Με λίγα λόγια του αρέσει το αποτέλεσμα χωρίς όμως την καθεαυτή
πράξη που οδηγεί σε αυτό, προτιμάει την έμμεση οδό. Το ενδιαφέρον για την
κατασκευή και λειτουργία πυραύλων και αεροπλάνων, εύκολα ίσως να επηρέασε την
προτεραιότητα που έθεσε στη δημιουργία πυρηνικών όπλων.
Μάλλον πυρήνας
του ψυχισμού του, ήταν να ξεπεράσει τους δύο μεγαλύτερους αδελφούς του έτσι
ώστε να διαδεχθεί τον πατέρα του.
Τέλος,
λόγω της βασιλικής καταγωγής του και του τεράστιου αριθμού δούλων
συναγωνιζόμενων στην κολακεία, είναι πιθανό να υπάρχουν κάπως αυξημένα ποσοστά
ναρκισσισμού. Εξού και η χαμηλή εμπάθεια.
Οι Εκκαθαρίσεις του Κιμ Γιονγκ Ουν
Στην
ηλικία των 25 ετών, ο Κμ Γιονγκ Ουν ανέλαβε την ανώτατη εξουσία. Οι αρχές του
Κομφούκιου προορίζουν σπουδαίες θέσεις για μεγαλύτερους. Οι νέοι θεωρούνται
ανώριμοι και ακατάλληλοι (Goldin, 2010). Το αποτέλεσμα ήταν ενάντια στις
ιεραρχικές παραδοσιακές αξίες αλλά φυσικά κανένας δεν μπορούσε να εκφραστεί. Ο Κιμ
Γιονγκ Ουν το γνώριζε πολύ καλά αυτό, οπότε αποφάσισε να λύσει το πρόβλημα με
τον δικό του τρόπο.
Σε κάθε
πολίτευμα, πόσο μάλλον σε ένα βασίλειο, οι εκκαθαρίσεις είναι το πρώτο και
απαραίτητο βήμα για να εδραιωθεί η εξουσία. Ο Μέγας Αλέξανδρος και η Ολυμπιάδα,
δεν δολοφόνησαν την νεαρή έγκυο σύζυγο του Φιλίππου Β’, Κλεοπάτρα, μαζί με τους
συγγενείς της; Ή μήπως ο Κωνσταντίνος ο Μέγας, ένας Άγιος της Εκκλησίας, δεν
εκτέλεσε την σύζυγο του Φαύστα και τον γιό/διάδοχο του, Κρίσπο; Επίσης το
βάρβαρο μέτρο της αδελφοκτονίας ήταν παράδοση των Σουλτάνων (Kinross,
2007).
Λογικά,
η πρώτη δολοφονία που έρχεται στο μυαλό κάποιου, είναι φυσικά αυτή κατά του
ετεροθαλή αδελφού του, Κιμ Γιονγκ Ναμ, στις δεκατρείς Φεβρουαρίου του 2017, σε
αεροδρόμιο της Μαλαισίας.
Δύο γυναίκες
(που πλέον είναι ελεύθερες), ψέκασαν το πρόσωπο του Ναμ με τον νευροπαραλυτικό
παράγοντα VX, ένα χημικό όπλο που υπάγεται στην κατηγορία
των όπλων μαζικής καταστροφής.
Σύμφωνα
με τον ιατρό που είδε τον Ναμ, το πρόσωπο του είχε ένα ‘άοσμο υγρό’ που έμοιαζε
με νερό. Είχε ταχυκαρδία και υψηλή αρτηριακή πίεση:
«Τα μάτια του
γύρισαν προς τα πάνω και σάλια έτρεχαν από το στόμα του. Δεν είχε επαφή με το
περιβάλλον», είπε ο ιατρός (6).
Γιατί
τον σκότωσε; Πρώτον, ο ετεροθαλής αδελφός του ήταν πράκτορας της CIA (7). Συνεργάζονταν κατά του Κιμ Γιονγκ Ουν και του καθεστώτος. Άρα, αυτό που
έγινε ήταν αναμενόμενο.
Επιπλέον,
υπήρχε μεγάλο οικογενειακό μίσος. Η Μητέρα του Ναμ απεχθανόταν τον Κιμ Γιονγκ
Ουν και την αδελφή του. Ήθελε να δει τον δικό της γιο διάδοχο, που ήταν ούτως ή
άλλως μεγαλύτερος και πρωτότοκος. Βέβαια όπως αποδείχθηκε, τα αισθήματα ήταν
αμοιβαία.
Δεύτερη
σημαντική εκκαθάριση, είναι αυτή του θείου του, Γιανκ Σον Τάεκ. Ο Γιανκ,
σύζυγος της θείας του Κιμ Γιονγκ Ουν, ήταν από τα πιο σπουδαία στελέχη του
καθεστώτος. Σύμφωνα με μελετητές, ήταν το πρόσωπο που ουσιαστικά κυβερνούσε την
Βόρεια Κορέα την περίοδο που πέθαινε ο πατέρας του Κιμ Γιονγκ Ουν. Ήταν
ιδιαίτερα σεβαστός και αρεστός στην Κίνα. Μάλιστα τον υποδέχθηκαν με τιμές
αρχηγού κράτους. Έχαιρε μεγάλου σεβασμού από τον στρατό της χώρας.
Όλα αυτά δεν πέρασαν
απαρατήρητα από τον Κιμ Γιονγκ Ουν.
Το 2013, ο Γιανγκ κατηγορήθηκε ως προδότης της Επαναστάσεως και αργότερα
ανακοινώθηκε επίσημα η εκτέλεση του.
Προφανώς,
η στήριξη της Κίνας απέναντι του ήταν αποφασιστικός παράγοντας. Βέβαια, το
οικογενειακό μίσος δεν μπορεί να αγνοηθεί. Επίσης, πλέον ο στρατός δεν είχε
κάπου αλλού να βασιστεί.
Τουλάχιστον
άλλα 12 επιφανή στελέχη του Εργατικού Κόμματος έχουν εκτελεστεί από τον Κιμ Γιονγκ
Ουν.
Το Πολίτευμα της Βόρειας Κορέας.
Η
φιλοσοφία ζου-τσε, αλλά και η εμπειρία του κράτους, δείχνουν ένα μικτό
πολίτευμα. Από την άποψη της ανυπαρξίας οποιασδήποτε μορφής ατομικότητας,
επίπεδο κοινωνικών σχέσεων αλλά και την ολοκληρωτική επικράτηση της
κολλεκτίβας, το καθεστώς είναι καθαρά κομμουνιστικό. Το
άτομο είναι δούλος του καθεστώτος, ζει υπό συνθήκες απαράδεκτης φτώχειας και
για τον παραμικρό λόγο, μπορεί να βρεθεί στα γκούλαγκ. Η ολοκληρωτική φίμωση
του τύπου είναι επίσης κομμουνιστικό στοιχείο.
Όμως, σύμφωνα με την φιλοσοφία
ζου-τσε, μόνο η οικογένεια του ιδρυτή είναι άξια και κατάλληλη να κυβερνήσει.
Έτσι η δυναστεία τους αποκτά βασιλικά χαρακτηριστικά. Ο Κιμ Γιoνγκ Ουν είναι
κληρονόμος ενός βασιλείου και δικαιολογεί την θέση του λόγω της καταγωγής του.
Παράλληλα, το κράτος
χαρακτηρίζεται έντονα από Κομφουκιανικές αρχές. Ο σεβασμός απέναντι στους
μεγαλύτερους, η παθητικότητα της γυναίκας απέναντι στον άνδρα με στόχο την
οικογένεια, αλλά και η τακτική τίμηση ιστορικών προσώπων, είναι μερικά από αυτά
τα στοιχεία.
Πυρηνικά και Άριστη Διπλωματία
Σύμφωνα με την
ψυχολογία, η αυξημένη ισχύ μειώνει τις
πιθανότητες να δεχθεί το άτομο επίθεση (LeBon, 1998). Κανένας Αμερικανός
δεν φοβάται εισβολή από τον Καναδά, το Μεξικό ή την Κούβα, διότι λόγω της
τεράστιας διαφοράς δύναμης, κανένας δεν θα τολμήσει να εισβάλει στις ΗΠΑ
(Mearsheimer, 2018).
Αντίθετο παράδειγμα
είναι φυσικά ο Καντάφι και ο Σαντάμ. Ο Καντάφι δεν είχε πυρηνικά, οπότε ήταν
εύκολο να τον σκοτώσουν με σφαίρα στο κεφάλι και μετά κάποιο κτήνος να βάλει
ξίφος στον πρωκτό του. Ο Σαντάμ δεν πέθανε με αυτό τον τρόπο, αλλά είδε την
χώρα του να καταστρέφεται πρωτού κρεμαστεί.
Επιπροσθέτως, ο Πρόεδρος
Μπους είχε δηλώσει ότι η Βόρεια Κορέα ανήκει στον ‘Άξονα του Κακού’. Παράλληλα,
ο Κιμ Γιονγκ Ουν βλέπει την αποτυχημένη απόπειρα να ρίξουν τον
Άσαντ στη Συρία.
Έτσι λοιπόν, την αξία
της ισχύος ο Κιμ Γιονγκ Ουν την γνωρίζει πολύ καλά. Για να μην καταλήξει όπως οι
προηγούμενοι, έβαλε ως προτεραιότητα του την δημιουργία πυρηνικών όπλων.
Κατά κάποιον τρόπο,
βασική επιρροή του ήταν ο Μάο. Ναι μεν, εκατομμύρια Κινέζοι πέθαιναν από πείνα,
αλλά ο Μάο έβαλε προτεραιότητα την κατασκευή ατομικής βόμβας (Gebler, 2009). Ο
Μάο, γνώριζε πολύ καλά ότι μόνο αφού
εξασφαλιστεί η στρατιωτική ισχύ μπορεί να ανθίσει σταθερά και μακροπρόθεσμα η
οικονομία. Το ίδιο έκανε και ο
Κιμ Γιονγκ Ουν.
Αρχικά, κανείς δεν
πίστευε πως η Βόρεια Κορέα θα καταφέρει κάτι τέτοιο, γιαυτό και την
ειρωνεύονταν (Fifield, 2019). Ούτως ή άλλως, ακολούθησαν κάποιες
αποτυχίες ή εκτοξεύσεις σχετικά μικρών πυραύλων. Αλλά, το 2017 τα γέλια
σταμάτησαν.
Η Βόρεια Κορέα δοκίμασε
τρεις διηπειρωτικούς βαλλιστικούς πυραύλους με μεγάλη επιτυχία. Μάλιστα ο ένας
εκτοξεύτηκε την ημέρα της Αμερικανικής Ανεξαρτησίας, ως ‘δώρο’ προς τους
Αμερικανούς. Τον Σεπτέμβριο του 2017 η Βόρεια Κορέα εκτόξευσε με επιτυχία βόμβα
υδρογόνου.
Τουλάχιστον 15 πυρηνικά
όπλα πιστεύετε ότι κατέχει το καθεστώς. Αυτό σημαίνει, πως μπορεί να χτυπήσει
την Σεούλ (10.000.000), το Μπουσάν (4.500.000), το Τόκυο (37.000.000 με την
Μητρόπολη), την Οσάκα (σχεδόν 20.000.000), δηλαδή στα σύνορα του μόνο, να
επηρεάσει 71.500.000.
Τώρα, όσον αφορά τις ΗΠΑ
η κατάσταση είναι πολύπλοκη. Κάποιοι μελετητές, ισχυρίζονται ότι τα πυρηνικά
της Βόρεια Κορέας μπορούν να φτάσουν μέχρι την Ουάσινγκτον, οπότε μπορούν να
χτυπήσουν οποιαδήποτε πόλη στοχεύσουν.
Άλλοι πιστεύουν ότι μπορούν να φτάσουν μόνο μέχρι τα παράλια του
Ειρηνικού Ωκεανού (Fifield, 2019). Ας εξεταστεί η
τελευταία θεώρηση που ούτως ή άλλως περιλαμβάνεται και στην πρώτη. Εάν είναι
έτσι, τότε μπορεί να χτυπήσει το Σιάτλ (συνολικά 3.406.000), το
Σαν Φρανσίσκο (4.700.000 με την Μητρόπολη) και το Λος Άντζελες (13.000.000 με
την μητρόπολη).
Οπότε,
με την τεράστια επιτυχία κατοχής πυρηνικών όπλων, ο Κιμ Γιονγκ Ουν κατάφερε οι
Αμερικάνοι και οι εχθροί του να τον υπολογίζουν. Ακολούθησαν διάφορες δηλώσεις.
Ο Τραμπ τον αποκαλούσε ‘πυραυλάκια΄
που είναι σε μια ‘καταστρεπτική αποστολή’
και θα αντιμετωπιστεί με ‘φωτιά και οργή’
που ο κόσμος ‘δεν έχει ξαναδεί ποτέ’.
Η Βόρεια Κορέα απάντησε πως θα δαμάσει τον ‘γεροξεκούτη’
Πρόεδρο. Ακολούθησαν πολεμικές προετοιμασίες και ασκήσεις και από τις δύο
πλευρές. Οι ΗΠΑ άσκησαν μεγάλες κυρώσεις που οδήγησαν σε τεράστια πτώση της
οικονομίας.
Οι
εξελίξεις είναι γνωστές. Οι δύο ηγέτες συναντήθηκαν, υπέγραψαν συμφωνίες, οι
σχέσεις με την Νότια Κορέα βελτιώθηκαν και η Κίνα άρχισε να υπολογίζει τον
νεαρό ηγέτη. Καταφέρνοντας να μειώσει τις εντάσεις, έχει στρέψει το βλέμμα του
στην ανάπτυξη της οικονομίας. Ακολούθησαν κάποιες απόπειρες να ανοίξει η οικονομία
και υπάρχει ανάπτυξη άνω του 3.9%.
Στόχος
του Κιμ Γιονγκ Ουν είναι να μην διαλυθεί το καθεστώς και να συνεχίσει να
βασιλεύει μέχρι το τέλος της ζωής του. Το καθεστώς μπορεί εύκολα να
καταρρεύσει, όπως επίσης και οι σχέσεις με τις ΗΠΑ να χειροτερεύσουν, ειδικά
εάν εκλεγούν οι Δημοκρατικοί.
Παραλληλισμοί
Τύπος: σε
κάθε σπίτι της Βόρειας Κορέας, υπάρχει ένα ραδιόφωνο που ο κάτοικος δεν μπορεί να
κλείσει. Το ραδιόφωνο προπαγανδίζει υπέρ του αρχηγού και του κόμματος (Fifield, 2019). Επιπλέον, δεν υπάρχει ‘ελευθερία’ του
τύπου και όλη η πληροφόρηση αποφασίζεται από το κράτος.
Στην Ελλάδα, τα γνωστά
κανάλια έχουν εξαγοραστεί από την κυβέρνηση. Ο Μητσοτάκης έχει πετύχει να έχει
όλο το μεγάλο μέρος του τύπου με το μέρος του, δημιουργώντας ένα μεγάλο δίκτυο
αυλοκολάκων και προπαγανδιστών. Υπάρχουν βέβαια οι παραδοσιακοί εχθροί, αλλά η
μεγάλη πληροφόρηση γίνεται από όσους τον στηρίζουν.
Στην Βόρεια Κορέα, όλα
τα αποφασίζει το κράτος. Στην Δύση και στην Ελλάδα, το κράτος εξαγοράζει τον
τύπο για να εξυμνούν τις κυβερνήσεις. Η ουσία είναι η ίδια, η μέθοδος διαφέρει.
Παραπλανητική
εχθροποίηση: Στην Δύση και στην Βόρεια Κορέα, κοινό
χαρακτηριστικό είναι η εχθροποίηση άλλων, εκτός των πραγματικών εχθρών.
Ο Βορειοκορεάτης
μεγαλώνει με μίσος κατά των ΗΠΑ, της Νότιας Κορέας, της Ιαπωνίας και γενικά των
‘ιμπεριαλιστών’. Όμως, ο πραγματικός εχθρός, δηλαδή αυτός που είναι υπεύθυνος
για το χαμηλό βιωτικό επίπεδο, είναι το ίδιο το καθεστώς, όχι οι ΗΠΑ ή η Νότια
Κορέα.
Στην Δύση, λόγω της
πολιτικής ορθότητας, δεν υπάρχουν επίσημα εχθροί αλλά μόνο αφηρημένες έννοιες.
Εχθρός για το Ελληνικό κράτος δεν είναι τα Σκόπια, η Αλβανία, η Βουλγαρία και η
Τουρκία (που παρακαλάει η Ελλάδα να την βάλουν στην ΕΕ), αλλά ο ‘ρατσισμός’, η
‘ανισότητα’ και άλλα παρόμοια.
Προσωπολατρεία: είναι
κοινό χαρακτηριστικό αλλά με διαφορετική μέθοδο και όρια υπερβολής.
Στην Βόρεια Κορέα, η
υπερβολή είναι ξεκάθαρη. Μαθαίνουν πως όταν ο Κιμ Γιονγκ Ουν ήταν
τριών ετών, μπορούσε να χρησιμοποιήσει όπλο με μεγάλη επιτυχία. Στην ηλικία των
οκτώ γνώριζε την στρατιωτική τέχνη και ήταν ικανός να οδηγεί φορτηγό (Fifield,
2019). Έτσι, η προσωπολατρεία είναι άμεση.
Στην Δύση και στην
Ελλάδα, είναι έμμεση. Παραδείγματος χάρην, για τον Τσιόδρα που παρουσίασε
επίσημα ψεύτικα νούμερα και τρομοκρατούσε τον κόσμο,
έγραφαν πως είναι
‘μεγάλος επιστήμονας’, ότι είναι οικογενειάρχης με πολλά παιδιά, αλλά και ότι
ψέλνει στην Εκκλησία (8). Άρα, βλέπει κανείς την συστηματική αγιοποίηση και την
προώθηση καλής εικόνας.
Ο πραγματικά μεγάλος
επιστήμονας, όπως ο μοριακός βιολόγος και γενετιστής, Γουάτσον, γνωστός για τις
ανακαλύψεις του στη δομή του DNA, δεν χρειάζεται τέτοιες αναφορές για να είναι
σπουδαίος.
Οικονομία: στον
οικονομικό τομέα επίσης υπάρχουν κοινά χαρακτηριστικά.
Το 2009, η Βόρεια Κορέα
ανακοίνωσε αιφνιδιαστικά την υποτίμηση του γουάν. Εάν κάποιος είχε 1000 γουάν
πλέον θα είχε μόνο 10. Ο πληθωρισμός έφτασε στα ύψη, η αγορά καταστράφηκε,
άνθρωποι αυτοκτόνησαν και άλλοι έπαθαν ψυχικές διαταραχές (Fifield,
2019). Παρόλαυτα, μέσω του τύπου, το καθεστώς αυτοεπαινούνταν για το μεγάλο
κατόρθωμα και τις οικονομικές γνώσεις του πατέρα του Κιμ Γιονγκ Ουν.
Στην Ελλάδα, η οικονομική
καταστροφή του 2015 είναι μάλλον γνωστή. Κιόμως, πλήθος ηλιθίων ξαναψήφισαν
Σύριζα και το κόμμα έκτρωμα του Βαρουφάκη. Επίσης, ενώ σύμφωνα με την Κομισιόν
η Ελλάδα θα χτυπηθεί χειρότερα από όλες τις χώρες της ΕΕ, από την κρίση του
κορωνοϊού, αρκετοί ανόητοι εκθειάζουν τον Πρωθυπουργό για την οικονομική
πολιτική του.
Στην Βόρεια Κορέα,
απαγορεύεται η σκέψη, στην Δύση (και ειδικά στην Ελλάδα), ο κόσμος είναι
ανίκανος να σκεφτεί.
Στρατιωτική
δύναμη: ο λαός της Βόρειας Κορέας διαβάζει ότι είναι ο
ισχυρότερος στον κόσμο, πως έχει ανώτερη τεχνολογία από όλους και ότι ο στρατός θα υπερασπίσει τον
λαό από τους εχθρούς. Στην πραγματικότητα, ο στρατός είναι το εργαλείο που
κρατάει τον κόσμο σε αυτή την τεράστια φυλακή.
Έτσι και στην Ελλάδα, τακτικά αναφέρεται ότι οι
Ένοπλες Δυνάμεις, είναι ‘έτοιμες’ και ότι θα ᾽υπερασπιστούν την Εθνική
Κυριαρχία᾽. Όμως η Ελλάδα έχει γεμίσει λαθρομετανάστες, ενώ οι Τούρκοι
καθημερινά παραβιάζουν το Αιγαίο και έκλεισαν συμφωνία για τα πετρέλαια της
Κρήτης. Ούτε υπήρξε αντίδραση του στρατού κατά της ξεφτίλας των Πρεσπών.
Συμπερασματικά, βλέπει κανείς την ίδια ουσία αλλά με
διαφορετική προσέγγιση. Ίσως τελικά η
φρίκη της Βόρειας Κορέας να μην αποτελεί παρελθόν, αλλά κάποια στοιχεία της να αποτελούν δείγμα από το μέλλον, τώρα
που πέφτει η Δύση και ανεβαίνει η Ανατολή.
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ
Fifield, A. (2019).The great successor: the secret rise and
rule of Kim Jong Un. London: John Murray.
Gelber, H. G. (2008).The dragon and the foreign devils: China
and the world, 1100 Bc to the present. London: Bloomsbury.
Goldin, P. R. (2010).Confucianism. New York: Routledge.
Greenwald, G. (2015).No place to hide: Edward Snowden, the
Nsa and the surveillance state. London: Hamish Hamilton, an imprint of
Penguin Books.
Hastings, M. (2012).The Korean War. London: Pan.
Hwang, K. M. (2016).A history of Korea: an episodic narrative.
Kinross, P. B. (2002).The Ottoman
Centuries: The Rise and Fall of the Turkish Empire. New York: Perennial.
London: Palgrave, Macmillan Education.
Lanʹkov, A. N. (2015).The Real North Korea: Life and Politics in
the Failed Stalinist Utopia. New York, NY: Oxford University Press.
LeBon, G. (1998).Πολιτική ψυχολογία. Θεσσαλονίκη: Ζήτρος
LeBon, G. (1998).Πολιτική ψυχολογία. Θεσσαλονίκη: Ζήτρος
Malice, M. (2014).Dear Reader: the unauthorized autobiography
of Kim Jong Il. North Charleston, SC: CreateSpace.
Malkasian, C. (2001).The Korean War 1950-1953. Oxford:
Osprey.
Mearsheimer, J. J. (2018).Great Delusion: Liberal Dreams and
International Realities. New Haven, CT: Yale University Press.
Pak, J. H. (2020).Becoming Kim Jong Un: a former Cia officers
insights into North Koreas enigmatic young dictator. New York: Ballantine
Books.
Snowden, E. (2019).Permanent Record. London: Macmillan.
Toland, J. (2015).The
rising sun. The decline and fall of the Japanese empire. Toronto: Modern
Library Inc.
https://www.businessinsider.com/how-china-is-watching-its-citizens-in-a-modern-surveillance-state-2018-4
https://www.telegraph.co.uk/news/2017/10/06/kim-jong-un-not-crazy-rational-actor-cia-officials-state/
6) https://www.cnn.gr/news/kosmos/story/100047/oi-teleytaies-stigmes-toy-kim-giongk-nam-ti-katethese-o-giatros-poy-ton-exetase-ligo-prin-pethanei
8) https://www.protothema.gr/koronoios-live/article/987364/koronoios-o-sotiris-tsiodras-epsale-ston-in-anastaseos-tou-hristou-spaton/
